Дворышча (тып паселішча)

Дворышча, двор, аднадворак — тып аднадворнага паселішча на беларускіх землях у IX—XVI стагодзьдзях.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Дворышча, Двор (неадназначнасьць).

Сваю распаўсюджанасьць аднадворны тып паселішча набыў у IX—ХІ стагодзьдзях у выніку распаду тэратарыяльных абшчынаў — селішчаў. Яго існаваньню спрыяла форма фэадальнай павіннасьці (падворная, падушная), а таксама ляндшафт: балоцістыя палескія нізіны, перасечаны марэнавы рэльеф Паазер’я і г. д. На сярэдзіну XVI стагодзьдзя, паводле зьвестак інвэнтароў, дворышча зьяўлялася найбольш адметным тыпам паселішча для Палесься. Масавае скарачэньне колькасьці дворышчаў адбылося падчас правядзеньня валочнай рэформы. Частка іх трансфармалася ў шматдворныя вёскі, зьбярогшы назву як відавы тапонім Дворышча, Стары Двор, Новы Двор і г. д.^[1]