Янка Мамыш

Янка Мамыш (пс. Васіль Васілёк; ? — 8 студзеня 1913) — беларускі паэт, клерык пецярбурскай каталіцкай духоўнай сэмінарыі.

Згодна сьцьведжаньняў А. Зязюлі зьяўляецца аўтарам ананімнага вершу «Пазнаў праўду» напісанага лацінкаю ў 1904 годзе, а выдадзены ў 1906 самвыдатам^[1]. У вершы аднак нямашака беларускай ідэі, а адбываецца спрэчка беларускага каталіка з праваслаўным сьвятаром на тэму праўдзівасьці веры. Той верш захоўваўся ў прыватным архіве кс. Адама Станкевіча.

Пераклаў на беларускую мову «Гадзінкі да Маці Божай», аднак рукапіс загінуў. Ягоны вершы «Какалуша» і «Пявун-Гаварун» былі надрукаваныя ў «Нашай Ніве».

Андрэй Зязюля на гадавіну сьмерці прысьвяціў яму верш, надрукавны ў «Беларусе» №2 за 1914 год, які скончваўся такімі словамі^[2]:

Быццам краска ты цьвіў, Край свой шчыра любіў, Аб красе яго сьніў, Да жыцьця нас будзіў. Хай жа гэта зямля Будзе лёгкай табе, Васіля-Васілька Хай прытуліць к сабе.