Аксыс

Аксыс (Axis axis) — жывёла клясы сысуноў сямейства аленевыя (Cervidae).

Аксыс
Клясыфікацыя
Царства	Жывёлы (Animalia)
Тып	Хордавыя (Chordata)
Кляса	Сысуны (Mammalia)
Інфракляса	Пляцэнтарныя (Placentalia)
Надатрад	Ляўразыятэрыі (Laurasiatheria)
Атрад	Парнакапытныя (Artiodactyla)
Сямейства	Аленевыя (Cervidae)
Род	Аксыс
Від	Аксыс
Бінамінальная намэнклятура
Axis axis (Erxleben, 1777)
Арэал
[[wikispecies:Axis axis |Аксыс на Віківідах]]  Аксыс у Вікісховішчы ITIS 552474 ·

Распаўсюджваньне

Сустракаецца ў Азіі (Бангладэш, Бутан, Індыя, Нэпал, Шры-Ланка), на вышынях 0–1100 м. На сваёй радзіме від займае лугі і вельмі рэдка перамяшчаецца ў раёны густых джунгляў, якія могуць сустракацца побач з імі. Кароткія лугі з'яўляюцца важнай тэрыторыяй для іх з-за адсутнасьці прыкрыцця для такіх драпежнікаў, як тыгр. Прырэчныя лясы ў нацыянальным парку Бардзія ў нізінным Непале вельмі часта выкарыстоўваюцца аксысмі для цені і сховішча ў сухі сезон.

Постаць

Яго даўжыня складае 140 см, даўжыня хваста 25 см, маса 100 кг, вышыня ў плячах ад 80 см. Ногі і цела стройныя. Аксыс на працягу ўсяго жыцця носіць плямістую поўсьць. Белыя плямы асабліва рэзка кантрастуюць з рудавата-карычневай поўсьцю. Пуза і ногі белага колеру. Па даўжыні сьпіны жывёлы праходзіць цёмная паласа. Самцы, як правіла, больш цёмныя і маюць чорныя плямы на твары. Рогі складаюцца з трох зубцоў і могуць дасягаць у даўжыню амаль метра.

Лад жыцьця

Аксыс надзвыча галасісты. Аксысы сустракаюцца ў некалькіх розных відах статкаў у залежнасьці ад іх узросту і полу. Матрыярхальныя статкі з'яўляюцца агульнымі і складаюцца з дарослых саміц і іх маладняку бягучага і мінулага года. Сэксуальна актыўныя самцы ідуць за гэтымі групамі падчас шлюбнага сезону, у той час як менш актыўныя самцы ўтвараюць статкі халасцякоў. Яшчэ адзін тып статка, які часта сустракаецца, — гэта дзіцячыя статкі, якія ўключаюць саміц зь аленятамі ва ўзросьце менш за 8 тыдняў. Самцы ўдзельнічаюць у іерархічнай сістэме, заснаванай на дамінаваньні.

Асноўнай ежай з'яўляюцца трава, а таксама кветкі і садавіна, якія падаюць з лясных дрэў. Яшчэ адной крыніцай харчаваньня могуць быць грыбы з высокім утрыманьнем бялкоў. Працягласьць жыцьця ў няволі — да 20 гадоў.

Крыніцы

• Duckworth, J.W.; Kumar, N.S.; Anwarul Islam, M.; Sagar Baral, H.; Timmins, R. 2015. Saiga tatarica. The IUCN  (анг.)
• Lundrigan, B. and C. Gardner 2000. "Saiga tatarica" (On-line), Animal Diversity Web  (анг.)
• Ronald M. Nowak Walker's carnivores of the world. — JHU Press, 2005. — ISBN 0801880327.  (анг.)