Вольфганг Амадэй Моцарт
From Wikipedia, the free encyclopedia
Во́льфганг Амадэ́й Мо́царт (па-нямецку: Wolfgang Amadeus Mozart), поўнае імя Ёган Хрызастом Вольфганг Тэафіль Моцарт (ням. Johannes Chrysostomus Wolfgangus Theophilus Mozart; 27 студзеня 1756, Зальцбург — 5 сьнежня 1791, Вена) — аўстрыйскі кампазытар, адзін з найвялікшых кампазытараў сьвету ды заснавальнікаў клясычнай музыкі. Быў таксама віртуозным скрыпачом, клявэсыністам, арганістам, дырыгентам. Паводле сьведчаньняў сучаснікаў, валодаў фэнамэнальным музычным слыхам, памяцьцю і здольнасьцю да імправізацыі.
Вольфганг Амадэй Моцарт | |
Wolfgang Amadeus Mozart | |
партрэт Барбары Крафт, 1819 | |
Дата нараджэньня | 27 студзеня 1756(1756-01-27)[1][2][3][…] |
---|---|
Месца нараджэньня | Зальцбург |
Дата сьмерці | 5 сьнежня 1791(1791-12-05)[1][2][3][…] (35 гадоў) |
Месца сьмерці | Вена |
Прычына сьмерці | невядома |
Месца пахаваньня | |
Прафэсія | кампазытар, дырыгент, скрыпач, пэдагог |
Навуковая сфэра | опэра[4], сымфонія, канцэрт[d], камэрная музыка[d][5], струнны квінтэт[d], твор для струннага квартэту[d], сымфанічная музыка[d], рэлігійная музыка[d], клясычная музыка, музыка[6] і piano performance[d][6] |
Месца працы | |
Жанры | музыка клясыцызму[d], сардана[d], камэрная музыка[d], опэра і сымфонія |
Інструмэнты | арган, скрыпка, клявэсын, клявір |
Бацька | Леапольд Моцарт[d][7] |
Маці | Ганна Марыя Моцарт[d] |
Дзеці | Карл Томас Моцарт[d] і Франц Ксавэр Вольфганг Моцарт |
Узнагароды | |
Подпіс | |
Моцарт паказваў калясальныя здольнасьці ад свайго раньняга дзяцінства. У пяць гадоў ён ужо валодаў гульнёй на клявэсыне і скрыпкі, выступаючы на канцэртах у эўрапейскіх каралеўскіх сем’ях. У 17 гадоў ён працаваў у якасьці прыдворнага музыкі ў Зальцбургу, але шмат падарожнічаў у пошуках лепшага жыцьця. У час наведваньня Вены ў 1781 годзе, ён зволіўся са сваёй працы ў Зальцбургу, палічыўшы, што будзе за лепшае застацца ў сталіцы, дзе ён потым дасягнуў славы, але меў менш фінансавай стабільнасьці. Падчас ягоных апошнія гадоў у Вене, ён напісаў шматлікія вядомыя сымфоніі, канцэрты і опэры, а таксама часткі Рэквіему, які пакінуў няскончынам з-за сьмерці. Абставіны ягонай раньняй сьмерці былі моцна міталягізаваныя, аднак Моцарт перажыў сваю жонку Канстанцыю і двух сваіх сыноў.
Вольфганг напісаў больш за 600 твораў, многія зь якіх прызнаныя як вяршыні сымфанічнай, канцэртнай, камэрнай, опэрная і хоравая музыкі. Ён зьяўляецца адным з самых папулярных клясычных кампазытараў, а ягоны ўплыў на наступнае мастацтва заходняй музыкі зьяўляецца вельмі глыбокім. Бэтговэн пісаў свае раньнія працы знаходзячыся ў цені Моцарта, а Ёзэф Гайдн пакінуў паведамленьне, што «нашчадкі не ўбачаць такі талент зноўку ў наступныя 100 гадоў»[8].