Кастэль-дэль-Монтэ (Апулія)
сярэднявечны замак ў Андрыі, Апулія, Італія From Wikipedia, the free encyclopedia
Кастэль-дэль-Монтэ (італ.: Castel del Monte, «Замак на гары») — замак XIII ст., размешчаны на ўзгорку ў Андрыі ў рэгіёне Апулія на паўднёвым усходзе сучаснай Італіі. Пабудаваны ў 1240 годзе імператарам Фрыдрыхам II, на землях атрыманых у спадчыну ад сваёй маці Канстанцыі Сіцылійскай. Замак не мае ні рова, ні ўзвода, і некаторыя навукоўцы лічаць, што ніколі не быў задуманы як абарончае збудаванне[5]. Мае статус аб’екта сусветнай спадчыны ЮНЕСКА. Таксама выява замка размешчана на італьянскай версіі аднацэнтавай манеты[6].
| Замак | |
| Кастэль-дэль-Монтэ | |
|---|---|
| італ.: Castel del Monte | |
 | |
| 41°05′05″ пн. ш. 16°16′15″ у. д.HGЯO | |
| Краіна | |
| Месцазнаходжанне | |
| Архітэктурны стыль | гатычная архітэктура |
| Заснавальнік | Фрыдрых II, імператар Свяшчэннай Рымскай імперыі |
| Першае згадванне | 1240 |
| Дата заснавання | 29 студзеня 1240 |
| Вышыня | 26 м |
| Матэрыял | мармур і вапняк |
| Сайт | casteldelmonte.beniculturali.it (італ.) |
 |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Кастэль-дэль-Монтэ размешчаны на невялікім пагорку, паблізу манастыра Санта-Марыя-дэль-Монтэ, на вышыні 540 м[7]. Калі замак быў пабудаваны, рэгіён быў урадлівым з багатымі запасамі вады і пышнай расліннасцю[8].
Будаўніцтва замка згадваецца толькі ў адной тагачаснай крыніцы, дакуменце, датаваным 1240 годам, імператар Святой Рымскай імперыі Фрыдрых II загадаў губернатару Капітанаты завяршыць некаторыя працы ў замку[9]. Замак ніколі не быў скончаны, і няма доказаў, што імператар выкарыстоўваў яго як паляўнічы домік, як звычайна гаворыцца[9]. Пазней ён быў ператвораны ў турму, выкарыстоўваўся як прытулак падчас чумы, і, урэшце, прыйшоў у заняпад. Першапачаткова меў мармуровыя сцены і калоны, але ўсе яны разбураны вандаламі або паўторна выкарыстаны ў канструкцыях побач.
З-за адносна невялікага памеру замак калісьці лічыўся «паляўнічым домікам», але навукоўцы цяпер лічаць, што ён першапачаткова меў навясную сцяну і быў умацаваннем[10]. Фрыдрых II пабудаваў многія замкі з Апуліі, але геаметрычны дызайн Кастэль-дэль-Монтэ ўнікальны[11]. Збудаванне нагадвае васьмікутную прызму з васьмікутнымі вежамі ў кожным куце. Вежы першапачаткова былі вышэй на пяць метраў за цяперашні іх стан, і, магчыма, уключалі трэці паверх[9]. Абодва паверхі маюць восем пакояў, у цэнтры замка знаходзіцца васьмігранны двор[12]. Кожны з галоўных пакояў мае скляпеністыя столі. У трох з кутніх вежаў ёсць лесвіцы. У замаку два ўваходы, непрыкметны ход і багата ўпрыгожаны галоўны ўваход. Галоўны ўваход імператара мае элементы класічнага дызайну, і, магчыма, узнік пад уплывам цікавасці Фрыдрыха II да грэка-рымскай архітэктуры[5].
Васьмікутны план з’яўляецца незвычайным дызайнам замка. Гісторыкі спрачаюцца аб мэтах будаўніцтва, і была выказана здагадка, што ён быў задуманы як паляўнічы домік[13]. Іншая тэорыя складаецца ў тым, што васьмікутнік з’яўляецца прамежкавым паміж сімвалам квадрата (які прадстаўляе зямлю) і кругам (які прадстаўляе неба). Фрыдрых II, магчыма, быў натхнёны на будоўлю ў гэтай форме або Купалам Скалы ў Іерусаліме, які ён бачыў падчас Шостага крыжовага паходу, або Палацавай капэлай Ахенскага сабора .
Часам выкарыстоўваўся як паляўнічы домік пры Манфрэдзе Сіцылійскім, замак стаў дзяржаўнай турмой пры Карле І Анжуйскім: тут сыноў Манфрэда — Генры, Ацо і Энцо трымалі ў палоне пасля 1266 года, як і іншых прыхільнікаў Гагенштаўфенаў[9]
У XVIII ст. мармуровыя інтэр’еры замка разрабаваны. Члены дома Бурбонаў узялі мармуровыя калоны і аконныя рамы і паўторна выкарысталі іх у сваім палацы ў Казерце[5]. У замку засталіся рэшткі — фрагменты фігуры рыцара і паўторна выкарыстаны рэльеф рымскіх часоў, у той час як у правінцыйнай галерэі Бары ёсць фрагмент галавы і безгаловы бюст з плашчом, які часам інтэрпрэтуецца як выява Фрыдрыха II[9].
Пасля таго, як замак быў закінуты на працягу значнага перыяду часу, яго ў 1876 года за 25.000 лір набыла італьянская дзяржава, якая пачала працэс аднаўлення ў 1928 годзе [14]
Падчас акупацыі саюзнікамі падчас Другой сусветнай вайны, 15-я армія вайскова-паветраных сіл размясціла тут сакрэтную навігацыйную станцыю.
Цэнтральнае месца для рамана Умберта Эка «Імя ружы» — старая крэпасць, вядомая як «Aedificium», натхнёна Кастэль-дэль-Монтэ[15] [16].
У 1996 годзе Кастэль-дэль-Монтэ быў названы аб’ектам Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА, як «унікальны шэдэўр сярэднявечнай ваеннай архітэктуры»[17].
Кастэль-дэль-Монтэ намаляваны на рэверсе італьянскага выпуска аднацэнтавай манеты еўра.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
