Паралелепіпед
From Wikipedia, the free encyclopedia
Паралелепі́пед (ад грэч. παράλλος — паралельны і грэч. επιπεδον — плоскасць) — прызма, асновай якой служыць паралелаграм, ці (раўнасільна) мнагаграннік, у якога шэсць граняў і кожная з іх — паралелаграм.