Ігнацы Завіша

Ігнацы Завіша (каля 1690 — 16 жніўня 1738) — вялікалітоўскі дзяржаўны дзеяч. Мечнік (з 1730) і вялікі падкаморы літоўскі (з 1734), маршалак надворны літоўскі (з 1736).

Ігнацы Завіша
Лебедзь
мечнік вялікі літоўскі 17 красавіка 1730 — ліпень 1734
Папярэднік	Юзаф Тадэвуш Агінскі
Пераемнік	Януш Аляксандр Сангушка
падкаморы вялікі літоўскі 25 ліпеня 1734 — 1 студзеня 1736
Папярэднік	Багуслаў Эрнэст Дэнгаф
Пераемнік	Ежы Аўгуст Мнішак
28-ы маршалак надворны літоўскі 1 студзеня 1736 — 16 жніўня 1738
Папярэднік	Міхал Казімір Радзівіл Рыбанька
Пераемнік	Фердынанд Фабіян Плятэр[d]
Нараджэнне	16 красавіка 1696(1696-04-16)
Смерць	16 жніўня 1738(1738-08-16)[1][2] (42 гады)
Род	Завішы
Бацька	Крыштаф Станіслаў Завіша
Маці	Тэрэза з Тышкевічаў[d]
Жонка	Марцыбела з Агінскіх[d][2]
Званне	генерал-маёр
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Граф «на Бакштах, Бярдычаве і Завішыне». Трымаў Менскае, Чачэрскае, Хіславіцкае, Самілішскае і Інтурскае староствы^[3].

Жыццяпіс

З шляхецкага роду Завішаў герба «Лебедзь», сын Крыштафа Станіслава.

У 1717 г. бацька паслаў яго ў рыцарскую школу ў Дрэздэне. У сваіх мемуарах пакінуў вельмі цікавыя звесткі пра тое, як праходзіла вучоба ў школе. Апрача тэорыі і практыкі фехтавання, коннай язды, замежных моў, гісторыі, механікі і геаметрыі, навучэнцы атрымлівалі веды па архітэктуры, маляванні і чарчэнні. Архітэктуру militaris выкладаў маёр Гер, архітэктуру civilis — капітан Лебенгольц; урокі перспектыўнага малюнку даваў прыдворны мастак Якаб Апельштаат^[4]. Пасля заканчэння гадавога курса навучання Ігнацы падараваў каменданту школы генералу Якубу Фрыдэрыку Флемінгу ўласнаручна выкананы малюнак Старога і Новага Дрэздана^[5].

Жонка Марцыбела з Агінскіх

Служыў у войску Вялікага княства Літоўскага, меў званне генерал-маёра кавалерыі. У 1727 ажаніўся з прадстаўніцай роду Агінскіх — Марцыбелай, дачкой ваяводы віленскага Казіміра Дамініка Агінскага.

У 1732 заснаваў базільянскі кляштар у Лядах^[6], апекваўся ім^[7]. Памёр без нашчадкаў^[8], а ягоныя маёнткі засталіся ў руках удавы^[9].

Зноскі

1. Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795 / пад рэд. J. Wolff — Kraków: 1885. — С. 182.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q123243396'></a>
2. Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 313.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q125352562'></a>
3. Вячаслаў Насевіч. Завішы // ЭВКЛ С. 639.
4. Завіша памылкова падаў прозвішча мастака як Абфэльштэт. Без сумневу, меўся на ўвазе Хрысціян Якаб Апельштаат — Allgemeines Lexikon der bildenden Künstler von der Antike bis zur Gegenwart. Bd. 2: Antonio da Monza-Bassan / unter Mitw. von 300 Fachgelehrten hrsg. von U. Thieme und F. Becker. — Leipzig: Wilhelm Engelmann, 1908. — [2], 600 s. — S. 38 — 39.
5. Pamiętniki Krzysztofa Zawiszy Wojewody Mińskiego (1666—1721) / wyd. z oryg. rękopismu i opatrzone przypiskami przez Juliana Bartoszewicza. — Warszawa: J. Zawisza, 1862. — [6], LXXIII, 438, [2] s., [2] k. tabl.: il. — S. 372—373.
6. Аляксандр Ярашэвіч. Беззаганнае зачацце // «Наша Вера», № 4 (30), 2004.
7. Марозава С. В. Уніяцкая царква Ў этнакультурным развіцці Беларусі (1596—1839 гады). — Гродна: ГрДУ, 2001.
8. Вячаслаў Насевіч. Завішы // ЭГБ С. 394.
9. Вячаслаў Насевіч. Тэрыторыя Чэрвеньскага раёна ў перыяд феадалізму // Памяць/Чэрвенскі раён