Ігнацій Бжазоўскі

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Бжазоўскі.

Ігнацій Бжазоўскі (польск.: Ignacy Brzozowski, 1 лютага 1750, Літва — 5 лютага 1820, Полацк) — педагог, прафесар Полацкай езуіцкай акадэміі.

Ігнацій Бжазоўскі
польск.: Ignacy Brzozowski
Дата нараджэння	1 лютага 1750(1750-02-01)
Дата смерці	5 лютага 1820(1820-02-05) (70 гадоў)
Месца смерці	Полацк, Полацкі павет, Віцебская губерня, Расійская імперыя
Грамадзянства	Рэч Паспалітая
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая сфера	рыторыка
Месца працы	Аршанскі езуіцкі калегіум Віцебскі езуіцкі калегіум Полацкая езуіцкая акадэмія
Навуковае званне	прафесар

У Таварыства Ісуса ўступіў 15 жніўня 1766 г. у Нясвіжы^[1]. Склаў апошнія зарокі 2 лютага 1784 г. Прафесар рыторыкі ў Оршы (з невялікімі перапынкамі, 1784—1794), рэгент канвікта ў Віцебску (1786). З 1794 па 1803 гг. — магістр навіцыяту ў Полацку. У 1803—1809 гг. — інструктар ІІІ прабацыі ў Оршы, а ў 1809—1812 гг. — рэктар Віцебскага езуіцкага калегіума. У 1813—1814 гг. — сакратар Полацкай езуіцкай акадэміі^[2].

Пакінуў у рукапісе гісторыю езуіцкага ордэна на Беларусі (захоўваецца ў Архіве Таварыства Ісуса ў Кракаве)^[1].

Памёр у Полацку 5 лютага 1814 г.

Зноскі

1. Grzebień, L. (Ed.), Encyklopedia Wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy, 1996.
2. Catalogs SJ 1774—1829. Russiae. Архівавана 13 ліпеня 2020.