Ільмары Крон

Ільмары Генрык Рэйнгольд Крон (фін.: Ilmari Henrik Reinhold Krohn; 8 лістапада 1867, Хельсінкі — 25 красавіка 1960, там жа) — фінскі кампазітар і музыказнаўца. Сын фалькларыста Юліуса Крона, брат Карле Леапольда.

Ільмары Крон
Род дзейнасці	кампазітар, музыказнавец, музыкант, выкладчык універсітэта
Дата нараджэння	8 лістапада 1867(1867-11-08)[1]
Месца нараджэння	Хельсінкі, Нюландская губерня[d], Вялікае Княства Фінляндскае, Расійская імперыя[2]
Дата смерці	25 красавіка 1960(1960-04-25)[3][4] (92 гады)
Месца смерці	Хельсінкі, Нюландская губерня[d], Фінляндыя[5]
Месца пахавання	Хіетаніемі
Грамадзянства	Расійская імперыя  Фінляндыя
Бацька	Юліус Крон
Маці	Emma Sofia Nyberg[d][6]
Жонка	Hilja Haahti[d]
Дзеці	Ensio Kurki-Suonio[d], Felix Krohn[d] і Erkki Kurki-Suonio[d]
Месца працы	Хельсінкскі ўніверсітэт
Альма-матар	Хельсінкскі ўніверсітэт Лейпцыгская вышэйшая школа музыкі і тэатра
Узнагароды і прэміі
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Вучыўся ў Хельсінкі ў Рыхарда Фальціна, затым скончыў Лейпцыгскую кансерваторыю (1890), вучань Густава Шрэка.

У 1894—1905 гг. працаваў арганістам у Тампэрэ, затым у 1911—1944 гг. у Хельсінкі. Адначасова ў 1918—1935 гг. выкладаў музыказнаўства ў Хельсінкскім універсітэце. Апублікаваў даследаванне «Пра мастацтва і паходжанне духоўных народных песень у Фінляндыі» (ням. Über die Art und Entstehung der geistlichen Volksmelodien in Finland; 1899), манаграфіі аб сімфанічных творах Яна Сібеліуса і Антона Брукнера, падручнік па тэорыі музыкі1 1937). Аўтар 44 духоўных песнапенняў a capella, фартэпіяннай санаты in memoriam, сюіты для струннага аркестра, псалмоў, матэтаў, рамансаў.