Інакенцій Фёдаравіч Аненскі

Інакенцій Фёдаравіч Аненскі (20 жніўня (1 верасня) 1855, Омск — 30 лістапада (13 снежня) 1909, Санкт-Пецярбург) — рускі паэт, драматург і перакладчык, крытык. Даследчык літаратуры і мовы, дырэктар мужчынскай Царскасельскай гімназіі.

Інакенцій Фёдаравіч Аненскі
Асабістыя звесткі
Псеўданімы	А-ий, И., Ан-ий, А-ский, Ник-то, Т-о, Ник. (Ник. Т-о) і Никто
Дата нараджэння	20 жніўня (1 верасня) 1855[1][2]
Месца нараджэння	Омск, Омскі павет[d], Табольская губерня, Заходне-Сібірскае генерал-губернатарства[d], Расійская імперыя[1]
Дата смерці	30 лістапада (13 снежня) 1909[1][2] (54 гады) ці 13 снежня 1909(1909-12-13)[3][2] (54 гады)
Месца смерці	Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя[1]
Пахаванне	Казанскія могілкі[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя
Дзеці	Valentin Krivich[d]
Альма-матар	Імператарскі Санкт-Пецярбургскі ўніверсітэт[d] (1879)[1][4]
Месца працы	Бястужаўскія курсы[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэт, пісьменнік, педагог, драматург, перакладчык, літаратурны крытык, філосаф, публіцыст
Гады творчасці	з 1880
Жанр	паэзія
Мова твораў	руская
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Яго старэйшы брат — Мікалай Фёдаравіч Аненскі.

Біяграфія

Скончыў Санкт-Пецярбургскі ўніверсітэт (1879).

Аўтар трагедый «Меланіпа-філосаф» (1901), «Цар Іксіён» (1902), «Лаадамія» (1906), «Фаміра-кіфарэд» (выд. 1913), заснаваных на сюжэтах антычнай міфалогіі. Паэзіі Інакенція Аненскага (зборнікі «Ціхія песні», 1904; «Кіпарысавая шкатулка», 1910; «Пасмяротныя вершы» 1923) уласцівыя дэкадэнцкае светаўспрыманне, адзінства інтэлектуальных і маральных пачаткаў. Выступаў як перакладчык і крытык («Кніга адлюстраванняў», т. 1—2, 1906—09).