Ірына Яўгенаўна Клімковіч

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Клімковіч.

Ірына Яўгенаўна Клімковіч (нар. 1956^[1]) — беларуская этнограф, журналістка, публіцыстка і гісторык.

Ірына Яўгенаўна Клімковіч
Дата нараджэння	1956[1]
Род дзейнасці	гісторык, этнограф, журналістка
Навуковая сфера	гісторыя[2], этнаграфія[2] і журналістыка[2]

Нарадзілася 20 снежня 1957 года ў Холмску на Сахаліне^[3]. Васьмігадовай з маці прыехала ў Беларусь. Скончыла Беларускі політэхнічны інстытут^[3]. Працавала на будаўніцтве аўтамагістралі Мінск-Брэст. Пасля ў рэдакцыях часопісаў «Крыніца» і «Маладосць»^[3].

У 1991 годзе разам з археолагамі Людмілай Дучыц і Эдвардам Зайкоўскім стварыла этна-гістарычны цэнтр «Явар». З «Яварам» здзяйсняе экспедыцыі па Беларусі, сустракаецца з краязнаўцамі і жыхарамі, збірае звесткі пра сакральныя мясціны. Станам на 2015 года выканаўчы дырэктар этна-гістарычнага цэнтра «Явар» і малодшая навуковая супрацоўніца Цэнтра даследаванняў беларускай культуры, мовы і літаратуры, філіяла Інстытута мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору імя Кандрата Крапівы НАН Беларусі.^[3]

Абшары навуковай цікавасці: сакральныя ландшафты Беларусі, узвышшы, валуны.

Аўтарка ідэі і суаўтар некаторых артыкулаў, укладальніца энцыклапедычнага слоўніка «Міфалогія беларусаў» (2011) — трэцяе дапоўненае выданне энцыклапедычнага даведніка «Беларуская міфалогія» (2004, 2006); У суаўтарстве з Дучыц напісала кнігу «Сакральная геаграфія Беларусі» (2011); у суаўтарстве з Аляксандрам Карабанавым, Валерам Вінакуравым, Людмілай Дучыц і Эдвардам Зайкоўскім — кнігу «Культавыя і гістарычныя валуны Беларусі» (2011); аўтар кнігі «Калі адчыняюцца нябёсы» (2012); у суаўтарстве з Дучыц — кнігу «Язычніцтва старажытных беларусаў» (2014). Аўтарка трохмоўнай электроннай кнігі «Нябесная механіка ва ўяўленні старажытных беларусаў» (2024)^[4]. Таксама аўтарка шэрагу публікацый у перыёдыцы.^[3]