Іван Данілавіч Гарбачэўскі

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Гарбачэўскі.

Іван Данілавіч Гарбачэўскі (1860 — 1914^{[заўв 1]}; Псеўданімы: Союзник^[1]) — беларускі педагог, фалькларыст, пісьменнік і краязнавец^[2].

Іван Данілавіч Гарбачэўскі
Дата нараджэння	1860
Дата смерці	1914
Месца смерці	Рагачоў, Рагачоўскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя
Грамадзянства	Расійская імперыя
Род дзейнасці	пісьменнік, краязнавец
Навуковая сфера	этнаграфія і краязнаўства
Месца працы	Віцебскія губернскія ведамасці
Альма-матар	Полацкая настаўніцкая семінарыя (1877) Віленскі настаўніцкі інстытут[d] (1885)

Біяграфія

Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. Скончыў Полацкую настаўніцкую семінарыю (1877), Віленскі настаўніцкі інстытут  (руск.) (1885)^[2]. Выкладаў гісторыю, рускую мову, іншыя прадметы ў Троцкім і Невельскім паветах (да 1899)^[2]. У 1894—98 супрацоўнік газеты «Витебские губернские ведомости»^[2]. Пераехаў у 1899 на Каўказ, пасля на Кубань. Інспектар народных вучылішчаў у Баталпашынску на Кубані  (руск.) (1900—1912?). Выкладаў у вышэйшым рамесным вучылішчы ў Рагачове (1912—1914).

Выступаў у друку з прапановамі ўдасканалення народнай школы. Правадзейны член Педагагічнага таварыства пры педагагічным музеі  (руск.) ў Санкт-Пецярбургу (1894).

Навуковая дзейнасць

Яму належыць гістарычная праца «Пра волакі вялікага воднага шляху з варагаў у грэкі» (1894). Вывучаў фальклор, побыт беларусаў, гісторыю^[2]. Апісваў населеныя пункты на Заходняй Дзвіне («Уніз па Дзвіне», 1895), флору, фаўну, земляробства і жывёлагадоўлю, промыслы, адукацыю ў Лепельскім павеце («Лепельскі павет Віцебскай губерні», 1895), язычніцкія вераванні, рэлігийныя абрады, звычаі продкаў палешукоў («Старына старадаўняя», 1897). Паэтычнасць беларускіх народных песень адзначыў у працы «Старажытнасць беларускіх песень і іх напеваў» (1896), апублікаванай у «Віцебскіх губернскіх ведамасцях» (нумары 83—85, 87, 89).

Творчасць

Аўтар аповесці «Не дайшоў да роднай хаты» (нап. 1899) і іншых мастацкіх твораў. Кнігі для дзяцей «Птушыны канцэрт», «Ціхая радасць» і інш., апавяданні «Зямля і араты», «Не дайшоў да роднай вёскі» (1899). Гістарычныя аповесці «Старына старадаўняя» (Віцебск, 1897)^{[заўв 2]}, «Што з ёю будзе?» (Віцебск, 1898).

Бібліяграфія

• Сельский учитель. ― Витебск. Губернская типография, 1895. С. 17
• О волоках Великого водного пути из варяг в греки. ― Витебск. Губернская типография. 1984. С. 19
• Лепельский уезд Витебской губернии. ― Витебск. Губернская типография. 1895
• Вниз по Двине. ― Витебск. Губернская типография. 1895. С. 14
• Старина стародавняя. Историческая повесть X века. ― Витебск. 1897. С. 163
• Тихая отрада (Рассказ Володи). Серия «Детям в подарок». ― Витебск. 1896. С. 17
• Что-то с ней будет? Повесть. ― Витебск. 1898. С. 24

Заўвагі

1. Месцы нараджэння і смерці невядомыя.
2. Апісваюцца часы канца 10 ст. на землях драўлян.