Аблога Канстанцінопаля (1203)

Аблога Канстанцінопаля (1203) пачалася 11 ліпеня 1203 г. крыжакамі 4-га крыжовага паходу, якія пад відам узнаўлення на стальцы скінутага імператара Ісака II Ангела высадзіліся на еўрапейскім беразе Басфора.

Аблога Канстанцінопаля
Асноўны канфлікт: Чацвёрты крыжовы паход
Дата	11 ліпеня—1 жніўня 1203
Месца	Канстанцінопаль, Візантыйская імперыя
Вынік	Аляксей IV Ангел заняў візантыйскі трон
Праціўнікі
Візантыйская імперыя Крыжаносцы
Сілы бакоў
15 000 чал. і 20 караблёў Крыжаносцы: 10 000 чал. Венецыянцы: 10 000 чал. і 210 караблёў
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Перадгісторыя

Пасля ўзяцця Задара войска крыжакоў пад ціскам Венецыі і сваіх лідараў — Баніфацыя Манферацкага, Людовіка дэ Блуа і Гуга IV дэ Сен-Поля — змяніла маршрут экспедыцыі, заключыўшы пагадненне з людзьмі Філіпа Швабскага, які прадстаўляў інтарэсы царэвіча Аляксея, сына Ісаака II. Замест Святой зямлі было вырашана адправіцца аднаўляць на троне зрынутага імператара. Вестка аб гэтай угодзе выклікала моцную незадаволенасць, і частка пілігрымаў на чале з Сімонам дэ Манфорам, Гуга IV і Ангеранам дэ Бовам пакінула армію і адправілася на Усход самастойна.

Аблога

На наступны дзень яны авалодалі Галацкай вежай і ўвялі свае караблі ў Залаты Рог. З 7 па 16 ліпеня крыжакі адбілі некалькі спроб візантыйцаў знішчыць крыжацкі флот. 17 ліпеня французы з сушы, а венецыянцы дожа Энрыка Дандала з боку Залатога Рога распачалі штурм горада, авалодаўшы шэрагам умацаванняў. Аднак, з-за моцнага супраціву гарнізона, гэты поспех не быў развіты, і крыжакі былі змушаныя адступіць. Разам з тым, імператар Аляксей III не асмеліўся ўступіць з праціўнікам у палявую бітву і ўначы ўцёк з горада. На стальцы былі адноўленыя Ісак II і яго сын Аляксей IV, якія сталі марыянеткамі крыжакоў.

Зноскі