Алена Ільінічна Падкамінская

Алена Ільінічна Падкамінская (нар. 10 красавіка 1979, Масква) — расійская актрыса тэатра і кіно. Скончыла Тэатральны інстытут імя Барыса Шчукіна (курс а. А. Шырвінта) у 2001 г. У трупе Тэатра сатыры — з 2000 г.

Алена Падкамінская
Імя пры нараджэнні	Алена Ільінічна Падкамінская
Дата нараджэння	10 красавіка 1979(1979-04-10) (46 гадоў)
Месца нараджэння	Масква
Грамадзянства	Расія
Адукацыя	Тэатральны інстытут імя Барыса Шчукіна
Прафесія	актрыса
Кар’ера	2002 — цяпер. час
IMDb	2203663
podkaminskaya.com
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзілася ў сям’і музыкантаў. Бацька актрысы — Ілля Міхайлавіч Падкамінскі (замстаршыні Шчарбінцы, 2012—2014), старшыня пасялення Рагоўскае (з 2014) ў Маскве, заснаваў у Шчарбінцы студыю мастацтваў «Вясёлка»^[1]; маці Святлана Яўгенаўна, кіруе музычнай студыяй элементарнага музіцыравання «Вяселка» і з’яўляецца дэпутатам Шчабінцінскага гарадскога савета^[2].

Скончыла Тэатральны інстытут імя Барыса Шчукіна (2001, курс А. А. Шырвінта).

З 2000а — у трупе Тэатра Сатыры.^[3]

Дэбют у кіно — роля Уршулі Борн ў фільме «Няўдача Пуаро» (рэжысер Сяргей Урсуляк, 2002)^[4]

З 2012 года найбольш вядомая тэлегледачам удзелам у тэлесерыяле «Кухня»^[5].

У чэрвені 2013а Алена Падкамінская з’явілася на вокладцы мужчынскага часопіса Maxim^[6].

30 лістапада 2013 года стала пераможцай шоу Танцы з зоркамі у пары з Андрэем Карпавым.

З 6 верасня 2014 па 28 снежня 2014 года ўдзельнічала ў штотыднёвым тэлевізійным шоу Першага канала «Ледніковы перыяд-5» з партнёрам Пятром Чарнышовым, і яны заваявалі Прыз Глядацкіх Сімпатый.

Ацэнкі творчасці

Крытыкам Р. Заслаўскім была ў 2005 годзе заўважаная ў спектаклі «Хома эрэктус»: «„Яна эфектная, яна экстравагантная, можа быць эксцэнтрычнай, а можа — просталінейнай, і пры ўсім гэтым у яе гульні ёсць нешта ад ранейшай Сатыры, калі гумар быў складзены, а сатыра — пераборлівыя“»^[7]. У 2012 годзе высокую ацэнку крытыкаў заслужыла яе ролю ў п’есе «Сродкі ад спадчыны», дзе яна гуляе разам з Фёдарам Дабранрававым.^[8]

Фільмаграфія

• 2002 — Няўдача Пуаро (тэлесерыял)
• 2002 — Джокер — «Лідачка»
• Кодэкс гонару 2 (2003) — «Іна»
• Ландыш серабрысты 2 (тэлесерыял, 2004)
• Ад'ютанты любові (тэлесерыял, 2005) — «Паліна Банапарт»
• Андэрсан. Жыццё без кахання (2006) — «Даратэя Мельхіёр»
• Сядзелка (2007) — «Святла»
• Абарона супраць (тэлесерыял, 2007) — «Алена Бакова»
• Начныя сёстры (2007) — «Марына»
• Важней, чым каханне (тэлесерыял, 2007) — «Ліда»
• Некалькі простых жаданняў (2007)
• Двойчы ў адну раку (2008) — «Святла»
• Выкрасці ў… (тэлесерыял, 2008)
• Заселены востраў (2008) — «сакратар Вандроўніка»
• Я вярнуся (тэлесерыял, 2008) — «Зоя, сястра Мусі»
• Пятроўка, 38. Каманда Сямёнава (тэлесерыял, 2008) — «Ніна Затаева»
• Чалавек без пісталета (тэлесерыял, 2008)
• Браты Карамазавы (тэлесерыял, 2009) — «Агаф’я Іванаўна»
• Таемная варта: Смяротныя гульні (тэлесерыял, 2009) — «Ветрава»
• Аўгусту пасол (тэлесерыял, 2009)
• У бок ад вайны (2009) — «Маша»
• Прагон (2009)
• Аб чым гавораць мужчыны (2010) — «Насця»
• Буду памятаць (2010)^[9] — «Лена»
• Пра што яшчэ кажуць мужчыны (2011) — «Насця»^[10]
• Зваротны білет (тэлесерыял) (2012) — «Маша»
• 2011 — Без следу (тэлесерыял, 2011—2012)^[11] — «Каця»
• Кухня (тэлесерыял, 2012—2015) — «Вікторыя Ганчарова (галоўная роля)^[12]»
• 2012 — Толькі пра каханне (тэлесерыял, 2012) — «Каця»
• 2013 — Усё будзе добра — «Жанна, палюбоўніца Руслана Эдуардавіча»
• 2013 — Лес па імя «Фарман» — «Вольга»^[13]
• 2014 — Кухня ў Парыжы (2014) — «Вікторыя Ганчарова»
• 2015 — Метад Фрэйда −2^[14]
• 2016 — Любоў напракат^[15] — «Алена» (гал. ролю)
• 2016 — Кухня ў Шанхаі — «Вікторыя Ганчарова»
• 2019 — ІП Пірагова — Вера Міхеева

Тэатральныя работы

У Маскоўскім тэатры сатыры:

• Занадта жанаты таксіст — Барбара Сміт^[16]
• Хомо эректус — прастытутка Ксв^[7]
• Таленты і прыхільнікі — Негина^[4]
• Сродкі ад спадчыны — Ізабэла^[8]
• Мальер (Кабала святош) — Арманда

Зноскі

1. Возвращение великого комбинатора Подкаминского (нявызн.)(недаступная спасылка). Helpshcerbinka.ru. Архівавана з першакрыніцы 21 сакавіка 2016.
2. Аксана Крученко. Алена Падкамінская: Быць зоркай суетно (нявызн.)(недаступная спасылка). Вячэрняя Масква (28 сакавіка 2013). Архівавана з першакрыніцы 5 чэрвеня 2013. Праверана 25 студзеня 2014.
3. Афіцыйны сайт маскоўскага акадэмічнага тэатра сатыры (нявызн.).(недаступная спасылка)
4. Алена Падкамінская ўпершыню згуляе Островского (нявызн.). Театрал (15 лютага 2011). Архівавана з першакрыніцы 5 лютага 2013. Праверана 24 студзеня 2013.
5. Алена Падкамінская: «У рэстаранах баюся ўварвацца на кухню і пачаць кіраваць!» (нявызн.) (интервью) (5 снежня 2012). Архівавана з першакрыніцы 5 лютага 2013. Праверана 24 студзеня 2013.
6. Алена Падкамінская ў часопісе Maxim
7. Рыгор Заслаўскі. Чалавек прямостоящий і тэатр прямолежащий (нявызн.) (25 лютага 2005). Архівавана з першакрыніцы 5 лютага 2013. Праверана 24 студзеня 2013.
8. О. Нікіцін / «Літаратурная газэта». Лепшае сродак ад усяго (нявызн.)(недаступная спасылка). Партал культурнай спадчыны России (20 снежня 2012). Архівавана з першакрыніцы 5 лютага 2013. Праверана 24 студзеня 2013.
9. Буду памятаць (2010) на kino-teatr.ru
10. Аб чым, на іх думку, яшчэ кажуць мужчыны, раскажа Квартэт І (нявызн.) (29 снежня 2011). Архівавана з першакрыніцы 5 лютага 2013. Праверана 24 студзеня 2013.
11. Без следу (тэлесерыял, 2011—2012) на kino-teatr.ru
12. Деяк, Леонид. Серыял «Кухня»: акцеры і іх персонажи (нявызн.)(недаступная спасылка). delfi.ua (19 студзеня 2013). Архівавана з першакрыніцы 5 лютага 2013. Праверана 24 студзеня 2013.
13. Алена Іенаў; Уладзімір Сухомлинов. Балет, самалеты, любоў (нявызн.) (19 кастрычніка 2011). Архівавана з першакрыніцы 5 лютага 2013. Праверана 24 студзеня 2013.
14. Метад Фрэйда −2
15. Каханне напракат (2016)
16. Марына Шимадина. Занадта смешная камедыя (нявызн.). Коммерсантъ (21 чэрвеня 2003). Архівавана з першакрыніцы 5 лютага 2013. Праверана 24 студзеня 2013.