Алесь Уладзіміравіч Рашчынскі

Алесь Уладзіміравіч Рашчынскі (2 красавіка 1949, г. Лагойск Мінскай вобласці — 10 жніўня 2016, г. Мінск) — беларускі кампазітар , дырыжор, педагог, збіральнік беларускага фальклору.

Алесь Уладзіміравіч Рашчынскі
Дата нараджэння	2 красавіка 1949(1949-04-02)
Месца нараджэння	Лагойск, Лагойскі раён, Мінская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Дата смерці	10 жніўня 2016(2016-08-10) (67 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларусь
Краіна	СССР  Беларусь
Альма-матар	Расійская акадэмія музыкі імя Гнесіных[d] Беларуская дзяржаўная акадэмія музыкі
Музычная дзейнасць
Педагог	Яўген Аляксандравіч Глебаў
Прафесіі	кампазітар, дырыжор, музычны педагог, фалькларыст
Грамадская дзейнасць
Член у	Беларускі саюз кампазітараў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Рашчынскі.

Біяграфія

Нарадзіўся ў 1949 годзе ў Лагойску. Скончыў інстытут імя Гнесіных у Маскве (1975) і Беларускую кансерваторыю (1984, клас Яўгена Глебава). У 1973 годзе разам з Глебавым заснаваў у Мінскім музычным вучылішчы аддзяленне народна-харавых спеваў. З 1973 года выкладаў у Мінскім музычным вучылішчы імя Глінкі. Музычны кіраўнік ансамбля «Харошкі», квартэта «Купалінка», групы-капэлы аўтэнтычнага фальклору «Агмень». Член Саюза кампазітараў Беларусі. У верасні 2016 года ў Мінску створаны народны хор імя Алеся Рашчынскага^[1][2].

Творчасць

• Сімфонія (1983)
• Араторыя «Смутак памяці» на вершы М. Танка, У. Дзюбы, А. Салтука, Л. Пранчака (1984)
• Кантата «Дзіцячыя песні» на народныя словы (1982)
• Канцэрты ― для хору а капэла, для цымбалаў і аркестра беларускіх народных інструментаў (1983―1986); сюіты
• «Ігравыя песні», «Гродзенскія песні», «Вяснавыя карагоды», балады, варыяцыі, санаты і п’есы для аркестра і ансамбля народных інструментаў
• Апрацоўка беларускіх народных песень, артыкулы аб музычным фальклоры^[3].

Зноскі

1. Алесь Рашчынскі (нявызн.). Pawet #33 (1288).
2. Рашчынскі Алесь Уладзіміравіч // Белорусская энцыклапедыя. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 13.
3. Рашчынскі Аляксандр Уладзіміравіч // Энцыклапедыя Літаратуры і мастацтва. — Мн.: БелЭн, 1987. — Т. 4. — С. 508. — 740 с.