Альберт Кесельрынг

А́льберт Ке́сельрынг (ням.: Albert Kesselring; 30 лістапада 1885, Марктстэфт — 16 ліпеня 1960, Бад-Наўгайм) — генерал-фельдмаршал люфтвафэ. Кесельрынг, які ўдзельнічаў у абедзвюх сусветных войнах, стаў адным з самых паспяховых камандзіраў Трэцяга рэйха, ён з’яўляецца адным з 27 узнагароджаных Рыцарскім крыжом з Дубовым Лісцем, Мячамі і Дыяментамі. Атрымаў мянушкі «Усмешлівы Альберт» (англ.: Smiling Albert) ад Саюзнікаў^[4] і «Дзядзька Альберт» (ням.: Onkel Albert) ад сваіх салдатаў, бо быў адным з самых папулярных нямецкіх генералаў Другой сусветнай вайны^[5].

Альберт Кесельрынг
Albert Kesselring
генерал авіяцыі Альберт Кесельрынг (1940)
Мянушка	Дзядзька Альберт Усмешлівы Альберт
Дата нараджэння	30 лістапада 1885(1885-11-30)[1][2][…]
Месца нараджэння	Marktsteft[d], Каралеўства Баварыя, Германская імперыя
Дата смерці	16 ліпеня 1960(1960-07-16)[3][1][…] (74 гады)
Месца смерці	Бад-Наўгайм, ФРГ
Грамадзянства	ФРГ  Германская імперыя  Веймарская рэспубліка  Трэці рэйх
Прыналежнасць	Германская імперыя  Веймарская рэспубліка  Трэці рэйх  ФРГ
Род войскаў	Люфтвафэ
Гады службы	1904—1945
Званне	Генерал-фельдмаршал люфтвафэ Генерал-фельдмаршал
Камандаваў	1-ы паветраны флот 2-гі паветраны флот Група армій «C» Галоўнакамандаванне на Поўдні Галоўнакамандаванне на Захадзе
Бітвы/войны	Першая сусветная вайна: • Заходні фронт • Усходні фронт Другая сусветная вайна: • Польская кампанія (1939) • Французская кампанія (1940) • Бітва за Брытанію (1940) • Аперацыя «Барбароса» (1941) • Аперацыя «Тайфун» (1941) • Бітва за Мальту (1941—1942) • Паўночнаафрыканская кампанія (1941—1943) • Італьянская кампанія (1943—1945) • Цэнтральна-Еўрапейская кампанія (1945)
Узнагароды і званні	Рыцарскі крыж Жалезнага крыжа з Дубовым лісцем, Мячамі і Дыяментамі Жалезны крыж 1-га класа Жалезны крыж 2-га класа Баварскі ордэн «За ваенныя заслугі» Ордэн Альбрэхта Медаль «У памяць 1 кастрычніка 1938»
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Альберт Кесельрынг нарадзіўся ў Марктстэфце, Баварыя, 30 лістапада 1885 года ў Карла Адольфа Кесельрынга, школьнага настаўніка і члена гарадскога савета, і Разіны Кесельрынг, яго кузіны^[5]. Дзяцінства Альберт правёў у Марктстэфце, дзе яго сваякі валодалі броварам з 1688 года^[5].

Скончыўшы ў 1904 годзе класічную сярэднюю школу ў Байрэйце, Кесельрынг пачаў ваенную кар’еру фанен-юнкерам, яго родам войскаў стала артылерыя. У 1912 годзе ён скончыў вучобу на назіральніка рэкагнасцыровачнага аэрастата. Кесельрынг служыў як на Заходнім, так і на Усходнім франтах Першай сусветнай вайны, пасля чаго быў пераведзены для працы ў генеральным штабе. Паваеннае скарачэнне арміі не закранула Кесельрынга, ён заставаўся ў ёй да 1933 года, калі быў пераведзены ў адміністрацыйны дэпартамент Рэйхсміністэрства авіяцыі. На гэтай пасадзе ён браў удзел у аднаўленні авіяцыйнай прамысловасці краіны, пасля чаго ў 1936—1938 гадах узначальваў штаб люфтвафэ.

Падчас Другой сусветнай вайны Кесельрынг камандаваў паветранымі флотамі ў Польскай і Французскай кампаніях, бітве за Брытанію і аперацыі «Барбароса». Як галоўнакамандуючы на поўдні, ён кіраваў нямецкімі войскамі на Міжземнаморскім тэатры, у тым ліку Паўночнаафрыканскай кампаніяй. Кесельрынг стрымліваў Саюзнікаў на Італьянскім фронце да кастрычніка 1944 года, калі патрапіў у аўтакатастрофу. На заключным этапе вайны ён камандаваў нямецкімі войскамі на Заходнім фронце. Кесельрынг заваяваў павагу Саюзнікаў як умелы камандуючы высокага рангу, аднак яго рэпутацыю азмрочылі злачынствы, здзейсненыя войскамі пад яго камандаваннем у Італіі.

Пасля вайны Кесельрынг быў асуджаны за ваенныя злачынствы і прысуджаны да смяротнага пакарання, пазней прысуд быў заменены на пажыццёвае зняволенне. Кампанія палітыкаў і СМІ прывяла да яго вызвалення ў 1952 годзе, нібы па стане здароўя. Пасля вызвалення прымаў актыўны ўдзел у дзейнасці рэваншысцкіх арганізацый, узначальваў адроджаную арганізацыю «Стальны шлем»^[6].

Кесельрынг з’яўляецца адным з усяго толькі дзвюх генерал-фельдмаршалаў (другі — Эрых фон Манштэйн), якія выдалі пасля вайны мемуары, — «Soldat bis zum letzten Tag» (Салдат да апошняга дня).

Зноскі

1. Albert Kesselring // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227'></a>
2. Albert Kesselring // Proleksis enciklopedija, Opća i nacionalna enciklopedija — 2009.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q3407324'></a>
3. Albert Kesselring // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741'></a>
4. "Up the Boot". Time. 19 красавіка 1944. Архівавана з арыгінала 14 студзеня 2009. Праверана 4 красавіка 2009.
5. von Lingen, Kerstin. Kesselring's Last Battle: War Crimes Trials and Cold War Politics, 1945–1960. — Лоўрэнс, Канзас: University Press of Kansas, 2009. — С. 16. — 451 с. — (Modern war studies). — ISBN 978-0-7006-1641-1.
6. «Стальны шлем»