Аляксандар Еўціч

Аляксандар Еўціч (сербск.: Александар Јевтић / Aleksandar Jevtić, нар. 30 сакавіка 1985, Шабац, Сербія) — сербскі футбаліст (нападнік) і трэнер.

Аляксандар Еўціч
Агульная інфармацыя
Нарадзіўся	30 сакавіка 1985(1985-03-30)[1][2] (40 гадоў) Шабац, абшчына Шабац[d], Подрыньска-калубарская міжабшчынная рэгіянальная супольнасць[d], Сацыялістычная Рэспубліка Сербія, СФРЮ
Грамадзянства	Сербія
Рост	182 см
Вага	79 кг
Пазіцыя	нападнік
Маладзёжныя клубы
Црвена Звезда (Бялград)
Клубная кар’ера[* 1]
2003—2004 Балкан Буковіца 30 (11) 2004—2005 Смедарава 6 (0) 2005 Жэлезнічар (Смедарава) 13 (2) 2005—2007 Мачва (Шабац) 45 (13) 2007 Борац (Чачак) 11 (5) 2007—2009 Генчлербірлігі (Анкара) 6 (0) 2008 →  Борац (Чачак) 15 (3) 2008—2009 →  ОФК (Бялград) 28 (8) 2009—2011 Црвена Звезда (Бялград) 50 (12) 2011—2013 Цзянсу Сайнці 74 (22) 2014 Ляанін Хувін 23 (4) 2015 БАТЭ (Барысаў) 7 (1) 2016 Ягодзіна 15 (2) 2016—2017 Чукарычкі (Бялград) 25 (6) 2017 Патая Юнайтэд 13 (8) 2018—2019 Вождавац 18 (4)
Нацыянальная зборная[* 2]
2007 Сербія 1 (0)
Трэнерская кар’ера
2020—2021 Вождавац трэнер 2021—2024 Графічар (Бялград) трэнер
Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 7 мая 2024. Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах

Клубная кар’ера

Выхаванец «Црвены Звезды», пазней выступаў у клубах ніжэйшых ліг. У 2007 годзе дэбютаваў у сербскай Суперлізе ў складзе «Бораца», адкуль неўзабаве трапіў у турэцкі «Генчлербірлігі». Аднак, замацавацца ў Турцыі не здолеў — за паўгады правёў 6 матчаў, пасля чаго вярнуўся ў «Борац» на правах арэнды. У сезоне 2008/2009 паспяхова гуляў за ОФК, у выніку звярнуў на сябе ўвагу «Црвены Звезды», якая набыла нападніка ў туркаў.

У ліпені 2011 года перабраўся ў кітайскі «Цзянсу Сайнці», які незадоўга да таго ўзначаліў сербскі трэнер Драган Акука. За 2,5 гады ў «Цзянсу Сайнці» забіў 22 галы, стаў уладальнікам Суперкубка Кітая. У снежні 2013 года перайшоў у іншы кітайскі клуб «Ляанін Хувін», які пакінуў па заканчэнні сезона 2014.

У жніўні 2015 года стала вядома аб тым, што да Еўціча, які знаходзіўся ў статусе свабоднага агента, праяўляе інтарэс беларускі БАТЭ^[3]. 28 жніўня, пасля выхаду ў групавы этап Лігі чэмпіёнаў, барысаўскі клуб абвясціў аб падпісанні кантракта з Еўцічам^[4]. Дзякуючы траўмам Віталя Радзівонава і Мікалая Сігневіча атрымаў магчымасць замацавацца ў аснове. 20 верасня ўпершыню з’явіўся ў стартавым складзе БАТЭ ў матчы супраць «Тарпеда-БелАЗ», на 11-й хвіліне забіў адзіны гол у гэтай сустрэчы. Пазней, аднак, саступіў месца ў складзе Дзмітрыю Мазалеўскаму, які аднавіўся ад траўмы. Па заканчэнні сезона ў снежні 2015 года пакінуў барысаўскі клуб^[5].

У студзені 2016 года стаў іграком клуба «Далянь Іфань»^[6], але ўжо ў лютым вярнуўся ў Сербію, падпісаўшы кантракт з «Ягодзінай»^[7]. У жніўні 2016 года перайшоў у «Чукарычкі». У ліпені 2017 года зноў накіраваўся ў Азію, стаўшы іграком тайландскага клуба «Патая Юнайтэд», па заканчэнні сезона 2017 пакінуў яго. У ліпені 2018 года далучыўся да клуба «Вождавац».

У студзені 2020 года завяршыў кар’еру і ўвайшоў у трэнерскі штаб «Вождаваца»^[8]. У лютым 2021 года стаў трэнерам у «Графічары», у 2024 годзе перайшоў на працу ў юнацкую каманду клуба.

Міжнародная кар’ера

14 снежня 2008 года згуляў свой адзіны матч за нацыянальную зборную Сербіі, калі выйшаў на замену на 58-й хвіліне таварыскай гульні супраць Польшчы.

Дасягненні

• 02 Срэбраны прызёр чэмпіянату Сербіі (2): 2009/10, 2010/11
• Уладальнік Кубка Сербіі: 2010
• 02 Срэбраны прызёр чэмпіянату Кітая: 2012
• Уладальнік Суперкубка Кітая: 2013
• 01 Чэмпіён Беларусі: 2015