Аляксандр Іванавіч Мірончык

Аляксандр Іванавіч Мірончык (нар. 17 студзеня 1954, Мінск) — беларускі скульптар.

Аляксандр Іванавіч Мірончык
Дата нараджэння	17 студзеня 1954(1954-01-17) (71 год)
Месца нараджэння	Мінск, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	Беларусь
Род дзейнасці	скульптар
Жанр	станковая скульптура і манументальная скульптура
Вучоба	Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў (1991)
Уплыў	Андрэй Ануфрыевіч Бембель, Анатоль Аляксандравіч Анікейчык і Генадзь Ільіч Мурамцаў
Член у	Беларускі саюз мастакоў
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Мірончык.

Біяграфія

Нарадзіўся 17 студзеня 1954 года ў Мінску. У 1991 годзе скончыў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут. Вучыўся ў А. Бембеля, А. Анікейчыка і Г. Мурамцава^[1].

Удзельнічае ў мастацкіх выставах з 1984 года. З 1993 года з’яўляецца членам Беларускага саюза мастакоў. Жыве і працуе ў Мінску^[1].

Творчасць

Аляксандр Мірончык працуе пераважна ў галіне станковай і манументальнай скульптуры. Сярод яго асноўных твораў — кампазіцыі «Dzieva Angelico», «Reincornation», «Зорнае неба без месяца», «Расстраляная песня», «Calamitas nulla Sola», «Fiat lux» і «Suum cuique»^[1].

Мемарыяльная дошка Кастусю Каліноўскаму на сцяне касцёла Святога Духа ў Вільні

Стварыў шэраг партрэтных мемарыяльных знакаў, сярод якіх — Рыгору Шырму (скрадзены), Якубу Коласу, Браніславу Тарашкевічу, Кастусю Каліноўскаму, Антону і Івану Луцкевічам — усе ў Вільні, а таксама Барысу Сачанку ў Мінску^[1].

Творы Мірончыка захоўваюцца ў Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі і ў Галерэі сучаснага мастацтва ў Катавіцах (Польшча)^[1].