Аляксандр Андрэевіч Пятроў (акцёр)

Аляксандр Андрэевіч Пятроў (руск.: Александр Андреевич Петров; нар. 25 студзеня 1989(1989-01-25), Пераслаўль-Залескі, Яраслаўская вобласць) — расійскі акцёр тэатра і кіно. Двухразовы лаўрэат прэміі «Залаты арол»: За лепшую мужчынскую ролю ў кіно («Тэкст», 2020) і за лепшую мужчынскую ролю на тэлебачанні («Sпарта», 2019) ^[3].

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Пятроў.

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Аляксандр Пятроў.

Аляксандр Андрэевіч Пятроў
Дата нараджэння	25 студзеня 1989(1989-01-25) (36 гадоў)
Месца нараджэння	Пераслаўль-Залескі, Пераслаўскі раён, Яраслаўская вобласць, РСФСР, СССР
Грамадзянства	Расія  СССР
Адукацыя	Расійскі інстытут тэатральнага мастацтва[d]
Месца працы	Маскоўскі драматычны тэатр імя А. С. Пушкіна[1] Маскоўскі драматычны тэатр імя М. М. Ярмолавай[2]
Прафесія	акцёр, кінаакцёр, тэлеакцёр, тэатральны акцёр
Узнагароды	17th Golden Eagle Awards[d] 18th Golden Eagle Awards[d]
IMDb	ID 5003252
sashapetrov.ru (руск.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзіўся 25 студзеня 1989 года ў горадзе Пераслаўль-Залескі Яраслаўскай вобласці. Вучыўся на эканамічным факультэце ВНУ. Падчас вучобы ўваходзіў у склад каманды «КВЗ», быў членам студэнцкага савета, іграў у тэатры-студыі «антрэпрызы» пад кіраўніцтвам В. А. Іваненка.

На тэатральным фестывалі ў горадзе Пахвістнева (Самарская вобласць) на майстар-класах пазнаёміўся з педагогамі ГІТІСа, у тым ліку з Леанідам Хейфец, пасля чаго вырашыў пакінуць эканамічны факультэт на другім курсе і паступіў у РАЦІ-ГІТІС, які скончыў у 2012 годзе.

Кар’ера

Дэбютаваў у кіно ў 2010 годзе ў эпізадычнай ролі ў серыяле «Галасы». У 2012 годзе сыграў галоўную ролю ў фэнтэзійным серыяле «Пакуль цвіце папараць» ^{[4] [5]}.

У 2012—2013 гадах служыў у маскоўскім тэатры «Et Cetera»^[6].

25 студзеня 2013 года быў прыняты ў трупу Маскоўскага драматычнага тэатра імя М. М. Ярмолавай пад кіраўніцтвам Алега Меньшыкава ^[7].

У 2019 годзе падпісаў эксклюзіўны кантракт з кінакампаніямі «Art Pictures Studio» і «Вадарод» ^[8], які абавязвае яго на працягу двух гадоў здымацца толькі ў праектах гэтых студый ^[9].

Асабістае жыццё

З 2015 года сустракаўся з актрысай Ірынай Старшэнбаўм. У 2017 годзе яны абвясцілі заручыны^{[10] [11]}, але ў чэрвені 2019 года паведамілі пра разрыў.

З 2019 года знаходзіцца ў адносінах з актрысай Стасяй Міласлаўскай, з якой пазнаёміўся падчас здымак фільма «Стральцоў»^[12].

Фільмаграфія

• Пакуль цвіце папараць (2012)
• Закон каменных джунгляў (2015—2017)
• Паліцэйскі з Рублёўкі (2016—2018)
• Прыцягненне (2017)
• Лёд (2018)
• Т-34 (2018)
• Гогаль (2019)
• Белаводдзе. Таямніца закінутай краіны (2019)
• Тэкст (2019)
• Уварванне (2020)
• Лёд 2 (2020)
• Лёд 3 (2024)
• Сто гадоў таму наперад (2024)

Узнагароды і намінацыі

• 2017 — прэмія «Больш чым зоркі» часопіса «ОK!» — прыз у намінацыі «Галоўны герой. Кіно» ^[13]
• 2018 — Нацыянальны кінафестываль дэбютаў «Рух» (асноўны конкурс «Рух. Наперад») — прыз за бліскучы акцёрскі тандэм (сумесна з Андрэем Бурковскім, серыял «Тэлефануйце Дзікапрыа!») ^[14]
• 2018 — прэмія «Чалавек года» часопіса «GQ»: прыз «Акцёр года» і «L’art de vivre» ад партнёра цырымоніі ST Dupont ^[15]
• 2019 — намінацыя на прэмію «Залаты арол» за найлепшую мужчынскую ролю ў кіно (фільм «Гогаль. Вій»)
• 2019 — намінацыя на прэмію «Залаты арол» за найлепшую мужчынскую ролю ў кіно (фільм «Лёд»)
• 2019 — прэмія «Залаты арол» за найлепшую мужчынскую ролю на тэлебачанні (серыял «Sпарта»)
• 2019 — кінафестываль расійскага кіно ў Анфлёры: прыз за найлепшую мужчынскую ролю (сумесна з Іванам Янкоўскім, фільм «Тэкст») ^[16]
• 2019 — Прэмія «Падзея года» часопіса «Кинорепортёр»: прыз «Акцёр года» (фільм «Тэкст») ^[17]
• 2020 — Прэмія «Залаты арол» за найлепшую мужчынскую ролю ў кіно (фільм «Тэкст») ^[18]
• 2020 — намінацыя на прэмію «Залаты арол» за найлепшую мужчынскую ролю ў кіно (фільм «Т-34»)
• 2020 — намінацыя на прэмію «Залаты арол» за найлепшую мужчынскую ролю на тэлебачанні (серыял «Тэлефануйце Дзікапрыа!»)

Зноскі

1. https://teatrpushkin.ru/persona/detail/petrov-aleksandr-andreevich/
2. https://www.ermolova.ru/persones/troupe/view/131/
3. Лауреаты премии Золотой орел - 2019(нявызн.). kinopoisk.ru. Праверана 25 студзеня 2019.
4. Кирилл (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 14 снежня 2017. Праверана 13 жніўня 2013.
5. Кондратьева Т. Александр Петров: «Я тоже верю в колдунов!» // Комсомольская правда. — 7 октября 2012 года
6. Кравчук О. Юность Петрова Архівавана 3 снежня 2013. // Vogue. — 4 ноября 2012 года
7. Биография Александра Петрова (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 18 чэрвеня 2018. Праверана 16 жніўня 2020.
8. Актёр Александр Петров заключил эксклюзивный контракт с Art Pictures Studio и «Водородом» (нявызн.). Коммерсантъ (14 ліпеня 2019).
9. Александра Петрова не будет в кинопродолжении «Полицейского с Рублевки». Актёр сообщил, что его пути с создателями картины разошлись (нявызн.). Бюллетень кинопрокатчика (14 ліпеня 2019).
10. Федор Бондарчук был против романа Петрова и Старшенбаум. Собеседник.ру(руск.). Архівавана з арыгінала 31 студзеня 2017. Праверана 2017-02-01.
11. Петров женится на Старшенбаум,но они расстались до этого. Дни ру. Праверана 2017-02-01.
12. Кто та 24-летняя «разлучница», которая влюбила в себя Александра Петрова (руск.). Пятый канал. Праверана 30 ліпеня 2019.
13. Премия ОK! AWARDS «Больше чем звезды» (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 26 лістапада 2018. Праверана 26 лістапада 2018.
14. Лауреаты «ДВИЖЕНИЕ» 2018 Архівавана 2 жніўня 2021.
15. Премия «GQ Человек года»
16. 27-й Фестиваль российского кино в Онфлёре (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 27 лістапада 2015. Праверана 16 жніўня 2020.
17. Андрей Кончаловский за фильм «Грех» получил награду «Мастер-класс года»
18. Три Петрова, «Дылда» и Тарантино: Все номинанты на «Золотого Орла»