Аляксандр Дзмітрыевіч Вярбіцкі

Аляксандр Дзмітрыевіч Вярбіцкі (нар. 24 красавіка 1937, в. Субаўшчына, Віцебская вобласць) — беларускі скульптар.

Аляксандр Дзмітрыевіч Вярбіцкі
Дата нараджэння	24 красавіка 1937(1937-04-24) (88 гадоў)
Месца нараджэння	Субаўшчына, Астроўшчынскі сельсавет, Ветрынскі раён, Полацкая акруга, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	Беларусь
Жанр	манументальная скульптура і станковая скульптура
Вучоба	Мінскі дзяржаўны мастацкі каледж імя А. К. Глебава Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў
Уплыў	Леў Мікалаевіч Гумілеўскі і Андрэй Ануфрыевіч Бембель
Член у	Беларускі саюз мастакоў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Вярбіцкі.

Біяграфія

Нарадзіўся 24 красавіка 1937 года ў вёсцы Субаўшчына Віцебскай вобласці. У 1965 годзе скончыў Мінскае мастацкае вучылішча, а ў 1972 годзе — Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут, дзе вучыўся ў Л. Гумілеўскага і А. Бембеля^[1].

З 1975 года ўдзельнічае ў мастацкіх выставах. У 1995 годзе стаў членам Беларускага саюза мастакоў^[1].

Жыве і працуе ў Мінску^[1].

Творчасць

Аляксандр Вярбіцкі працуе ў галіне манументальнай і станковай скульптуры. Сярод найбольш вядомых твораў: помнік Герою Савецкага Саюза В. Каржу ў Салігорску, «Партрэт сына», «Сталявары», «Партрэт беларускага паэта В. Лукшы», «Апошнія секунды. Хакеісты», «На вызваленай зямлі», «Генерал-маёр М. Зырын», «Герой Савецкага Саюза Л. Шаўцова».

Творы скульптара захоўваюцца ў Бягомльскім краязнаўчым музеі Віцебскай вобласці^[1].