Аляксей Зіноўевіч Пятроў

Аляксей Зіноўевіч Пятро́ў^[1] (руск.: Алексей Зиновьевич Петров; 28 кастрычніка 1910 — 9 мая 1972) — фізік-тэарэтык і матэматык, доктар фізіка-матэматычных навук, прафесар, акадэмік Акадэміі навук УССР (1969).

Аляксей Зіноўевіч Пятроў
Дата нараджэння	15 (28) кастрычніка 1910
Месца нараджэння	Кошкі, Самарскі павет[d], Самарская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	9 мая 1972(1972-05-09) (61 год)
Месца смерці	Кіеў, УССР, СССР
Месца пахавання	Байкавыя могілкі
Грамадзянства	СССР  Расійская імперыя
Род дзейнасці	матэматык, фізік-тэарэтык, фізік, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	тэарэтычная фізіка
Месца працы	Казанскі ўніверсітэт Казанскі нацыянальны даследчы тэхнічны ўніверсітэт імя А. М. Тупалева Інстытут тэарэтычнай фізікі імя М. М. Багалюбава НАН Украіны
Навуковая ступень	доктар фізіка-матэматычных навук
Навуковае званне	прафесар
Альма-матар	Казанскі ўніверсітэт
Навуковы кіраўнік	Пётр Аляксеевіч Шырокаў[d]
Партыя	КПСС
Член у	Нацыянальная акадэмія навук Украіны
Прэміі
Узнагароды

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Пятроў.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сяле Кошкі (Самарскай губерні). У 1926 годзе скончыў сямігадовую школу ў горадзе Мелекес, паступіў і педагагічны тэхнікум, але пакінуў вучобу і працаваў у Саратаве маслатопам^[2]. З 1931 года жыў у Казані, працаваў на будаўніцтве ДРЭС. У 1932 годзе экстэрнам здаў экзамены за сярэднюю школу і паступіў на фізіка-матэматычны факультэт Казанскага ўніверсітэта. Універсітэт скончыў у 1937 годзе выкладаў у розных навучальных установах Казані. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. У 1941 годзе пайшоў на фронт, камандаваў узводам мінамётчыкаў. У 1943 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю. Пасля цяжкага ранення і дэмабілізацыі па стану здароўя ў 1943 годзе займаў пасаду дацэнта ў Казанскім авіяцыйным інстытуце. У 1945—1965 гадах у Казанскім універсітэце. З 1956 года — прафесар кафедры геаметрыі, з 1960 года — загадчык кафедры тэорыі адноснасці і гравітацыі фізічнага факультэта. З 1970 года А. З. Пятроў у Інстытуце тэарэтычнай фізікі Акадэміі навук Украінскай ССР на пасадзе загадчыка аддзела.

Навуковая дзейнасць

Аўтар навуковых прац па матэматычнай фізіцы, тэорыі адноснасці і тэорыі гравітацыі. Распрацаваў новыя метады вывучэння гравітацыйнай радыяцыі, энергіі гравітацыйнага поля, мадэлявання палёў прыцягнення. Выявіў існаванне трох тыпаў гравітацыйных палёў (класіфікацыя Пятрова). Выказаў ідэю апісання тэорыі гравітацыі Альберта Эйнштэйна ў тэрмінах плоскай прасторы.

Сярод апублікаваных прац:

• О пространствах, определяющих поля тяготения // Доклады Академии наук СССР. — 1951. — Т. XXXI. — C. 149—152.;
• О полях тяготения простого типа с вещественными стационарными кривизнами // Учёные записки Казанского государственного университета. — 1955. — Т. 115. Книга 14. — С. 41—52.;
• Пространства Энштейна. — М., 1961;
• Новые методы общей теории относительности. — М., 1966.

Узнагароды

У 1973 годзе за цыкл прац «Инвариантно-групповые методы в теории гравитации» А. З. Пятрову прысуджана Ленінская прэмія.

Зноскі

1. БелЭн 2001.
2. Біяграфія А. З. Пятрова на сайце «Пятроўскіх чытанняў» (руск.)