Аляксей I Камнін

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Аляксей I.

Аляксей I Камнін (грэч.: Αλέξιος Α' Κομνηνός) (~1048 — 15 жніўня 1118) — імператар візантыйскі (1081–1118).

Аляксей I Камнін
грэч. Ἀλέξιος Α' Κομνηνός
Партрэт імператара Аляксея Камніна з грэчаскага манускрыпта (бібліятэка Ватыкана)
Візантыйскі імператар 4 красавіка 1081 — 15 жніўня 1118
Папярэднік	Нікіфар III Ватаніят
Пераемнік	Іаан II Камнін
Нараджэнне	1048[1][2][…] Канстанцінопаль, Візантыя
Смерць	15 жніўня 1118(1118-08-15)[3] Канстанцінопаль, Візантыя
Род	Камніны
Бацька	Іаан Камнін[d]
Маці	Ганна Даласіна[d]
Жонка	Ірына Дукіня[d][4]
Дзеці	Ганна Камніна[5][6], Марыя Камніна[d], Іаан II Камнін, Андронік Камнін[d], Ісак Севастакратар, Еўдакія Камніна[d], Феадора Камніна[d] і Варвара Камніна[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Паходзіў з правінцыйнай ваеннай арыстакратыі, з яе дапамогаю захапіў уладу. Пераследваў багамілаў, здушыў шматлікія мяцяжы арыстакратыі, адбіў наступ нарманаў на чале з Робертам Гвіскарам, удала ваяваў супраць сельджукаў і печанегаў.

Агульны ваенны і эканамічны заняпад Візантыі (гл. Бітва пад Манзікертам, пасля падзей) вымусіў яго звярнуцца да папы Урбана II па ваенную дапамогу Захаду. Гэты заклік наўпрост прывёў да збору Першага крыжовага паходу.

З дапамогай крыжаносцаў вярнуў Візантыйскай імперыі частку Малой Азіі. У 1108 вымусіў Баэмунда Тарэнцкага, князя Антыёхіі, прызнаць сябе васалам візантыйскага імператара. Аляксей I лічыцца заснавальнікам дынастыі Камнінаў, хоць фактычны пачатак дынастыі паклаў яго дзядзька Ісаак I. Пры яго кіраванні былі ажыццёўлены маштабныя рэформы, дзякуючы якім пачалося Камнінаўскае адраджэнне Візантыйскай імперыі, адзначанае ростам яе ваеннай і эканамічнай моцы.

У той жа час у дні кіравання Аляксея I азначыліся і негатыўныя тэндэнцыі: узмацнілася роля італьянскіх гандлёвых рэспублік у эканамічным жыцці імперыі, пачалося развіццё феадальных адносін, а заняпад дробных ваенных трыманняў нікім не спыняўся. З-за ўзмацнення гэтых працэсаў у 1204 годзе Візантыйская імперыя не змагла аказаць супраціў удзельнікам Чацвёртага крыжовага паходу і ў выніку распалася на некалькі дзяржаў^[7].

Продкі