Анатоль Фёдаравіч Коні

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Коні.

Анатоль Фёдаравіч Коні (руск.: Анато́лий Фёдорович Ко́ни; 28 студзеня (9 лютага) 1844, Санкт-Пецярбург — 17 верасня 1927, Ленінград) — рускі юрыст, суддзя, дзяржаўны і грамадскі дзеяч, літаратар, судовы прамоўца, правадзейны тайны саветнік, член Дзяржаўнага савета Расійскай імперыі (1907—1917). Ганаровы акадэмік Санкт-Пецярбургскай акадэміі навук па разрадзе прыгожага пісьменства (1900), доктар крымінальнага права Харкаўскага ўніверсітэта (1890), прафесар Петраградскага ўніверсітэта (1918—1922).

Анатоль Фёдаравіч Коні
Род дзейнасці	юрыст, суддзя, дзяржаўны дзеяч, грамадскі дзеяч, літаратар, аратар, выкладчык універсітэта
Дата нараджэння	28 студзеня (9 лютага) 1844, 9 лютага 1844(1844-02-09)[1] ці 29 студзеня (10 лютага) 1844[1]
Месца нараджэння	Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя
Дата смерці	17 верасня 1927(1927-09-17) (83 гады) ці 27 верасня 1927(1927-09-27)[1] (83 гады)
Месца смерці	Ленінград, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Літаратарскія масткі[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя  РСФСР  СССР
Веравызнанне	Праваслаўная Царква
Бацька	Fyodor Koni[d]
Маці	Irina Semenovna Koni[d]
Месца працы	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт
Альма-матар	Вучылішча Святой Ганны[d] Другая Санкт-Пецярбургская гімназія[d] юрыдычны факультэт Імператарскага Маскоўскага ўніверсітэта[d]
Член у	Акадэмія навук СССР
Узнагароды і прэміі
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аўтар твораў «На жыццёвым шляху», «Судовыя прамовы», «Бацькі і дзеці судовай рэформы», біяграфічнага нарысу «Фёдар Пятровіч Гааз», шматлікіх успамінаў пра калег і дзеячоў расійскай культуры.

У 1878 годзе суд прысяжных пад старшынствам А. Ф. Коні вынес апраўдальны прысуд па справе Веры Засуліч. Кіраваў расследаваннем многіх крымінальных спраў (напрыклад, пра крушэнне імператарскага цягніка, аб гібелі ўлетку 1894 года парахода «Уладзімір»).