Андрэя скальная

Андрэя скальная (Andreaea rupestris) — від імхоў сямейства андрэевых (Andreaeaceae). Адзіны прадстаўнік старажытных прымітыўных андрэевых імхоў у Беларусі.

Андрэя скальная
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Нададдзел:  Мохападобныя Аддзел:  Імхі Клас:  Андрэевыя імхі Парадак:  Андрэевыя (Andreaeales) Сямейства:  Андрэевыя Род:  Андрэя Від:  Андрэя скальная
Міжнародная навуковая назва
Andreaea rupestris Hedw., 1801
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   15749 NCBI   13797 EOL   855630 IPNI   ??? TPL   tro-35103790

Апісанне

Дзернавінкі невялікія, падушачкападобныя, зялёныя. Сцёблы 1-1,5 см вышынёй, простыя ці вілавата-разгалінаваныя, шматрадкова-густааблісцелыя. Лісце прама адстаіць або павернута ў адзін бок (сухое — прылеглае), падоўжана-яйкападобнае да косаяйкападобна-ланцэтнага, тупаватае ці завостранае, без жылак. Клеткі ліста акруглашматвугольныя або авальныя, з патоўшчанымі сценкамі, уверсе ліста на спінным баку папілозныя, у сярэдняй частцы ліста падоўжаныя, каля асновы вузкія. Каробачка падоўжана-яйкападобная, спелая — бура-чырвоная да чорнай, падымаецца на псеўданожцы і раскрываецца 4 падоўжнымі шчылінамі.

Пашырэнне

Арктаальпійскі від, пашыраны ў Паўночным паўшар'і цыркумпалярна і пераважна ў Арктыцы; трапляецца таксама ў тайзе, на поўдзень ад яе — толькі ў гарах; расце ў Паўднёвай Амерыцы, на поўдні Афрыкі, у Тасманіі, Новай Зеландыі, Акіяніі, Антарктыдзе. У Беларусі дакладна вядома адно месца росту ў Вілейскім раёне, раней адзначаўся ў Белавежскай пушчы і Смаргонскім раёне, дзе зараз знік. Расце на гранітных валунах у разрэджаных лясах.

Асаблівасці біялогіі

Аднадомная расліна. Спараносіць увесну і летам.

Зноскі