Апрацоўка (музыка)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Апрацоўка.

Апрацо́ўка ў музыцы — змяненне арыгінальнага нотнага тэксту музычнага твора з пэўнай мэтай^[1].

Сутнасць і віды

Мэтамі апрацоўкі могуць быць:

• прыстасаванне твора для выканання іншым складам выканаўцаў (аранжыроўка);
• прывядзенне ў адпаведнасць з тэхнічным узроўнем пэўнага выканаўцы (аблегчанае пералажэнне або, наадварот, віртуозная транскрыпцыя);
• стварэнне акордавага суправаджэння да аднагалоснай мелодыі (гарманізацыя);
• мадэрнізацыя твора^[1].

Апрацоўкай называюць таксама далучэнне інструментальнага суправаджэння да народнай песні або яе харавое выкладанне^[1].

Апрацоўка народных мелодый

Апрацоўкай народных мелодый займаліся з канца XVIII стагоддзя многія вядомыя кампазітары, сярод якіх І. Гайдн, Л. Бетховен, І. Брамс, М. Балакіраў, М. Рымскі-Корсакаў, П. Чайкоўскі, А. Лядаў і іншыя. Падобныя апрацоўкі паступова вылучыліся ў самастойны музычны жанр, які атрымаў вялікае развіццё ў многіх нацыянальных кампазітарскіх школах, у тым ліку ў беларускай^[1].