Атле Сельберг

Атле Сельберг (нарв.: Atle Selberg; 14 чэрвеня 1917 — 6 жніўня 2007) — нарвежскі матэматык, вядомы сваімі працамі ў галіне аналітычнай тэорыі лікаў і тэорыі аўтаморфных функцый.

Атле Сельберг
Дата нараджэння	14 чэрвеня 1917(1917-06-14)[1][2][…]
Месца нараджэння	Лангесун[d], Bratsberg[d]
Дата смерці	6 жніўня 2007(2007-08-06)[3][2][…] (90 гадоў)
Месца смерці	Прынстан, Нью-Джэрсі[4]
Грамадзянства	Нарвегія  ЗША
Бацька	Уле Сельберг[d]
Жонка	Хедвіг Сельберг[d][5][6]
Дзеці	Ingrid Maria Selberg[d][7]
Род дзейнасці	матэматык, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	тэорыя лікаў
Месца працы	Сірак’юскі ўніверсітэт[7] Інстытут перспектыўных даследаванняў[d][8] Інстытут перспектыўных даследаванняў[d][8] Інстытут перспектыўных даследаванняў[d][8]
Альма-матар	Універсітэт Осла (1943)[7]
Член у	Нарвежская акадэмія навук Шведская каралеўская акадэмія навук Дацкая каралеўская акадэмія навук[d] Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук
Узнагароды	Філдсаўская прэмія (1950) медаль Гунеруса[d] (2002) Прэмія Вольфа па матэматыцы (1986)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Сельберг нарадзіўся ў 1917 годзе ў нарвежскім горадзе Лангесун (Langesund). Атрымаў адукацыю ва Універсітэце Осла, які скончыў у 1943 годзе, атрымаўшы ступень Ph.D.

У 1942 годзе ён даказаў, што канчатковая доля ўсіх нулёў дзэта-функцыі Рымана ляжыць на крытычнай прамой Re(s)=1⁄2. У 1947 годзе распрацаваў «метад рэшата Сельберга», які прымяняўся ў даследаванні пытанняў аналітычнай тэорыі лікаў. У 1948 годзе (паралельна з Эрдзёшам) атрымаў элементарны доказ асімптатычнага закона размеркавання простых лікаў, апублікаваў яго і ў 1950 годзе быў удастоены за гэта Філдсаўскай прэміі.

Знайшоў адзін з элементарных доказаў тэарэмы Дырыхле пра простыя лікі ў арыфметычнай прагрэсіі.

Пераехаўшы ў ЗША, пачаў працу ў Інстытуце перспектыўных даследаванняў у Прынстане (штат Нью-Джэрсі). У 1956 годзе ён апублікаваў адну з найбольш значных сваіх прац, у якой даказваў формулу, якая атрымала назву «Формула следа Сельберга» (ужываецца ў тэорыі аўтаморфных функцый, у тэорыі прадстаўленняў і іншых раздзелах матэматыкі і фізікі).

У 1986 годзе за яго працы па тэорыі лікаў, дыскрэтным групам і аўтаморфным формам Сельберг быў удастоены Прэміі Вольфа. Таксама ён быў абраны членам Нарвежскай акадэміі навук, Дацкай каралеўскай акадэміі навук і Амерыканскай акадэміі гуманітарных і дакладных навук.

Сельберг быў жанаты, меў двух дзяцей. Памёр 6 жніўня 2007 года ад сардэчнай недастатковасці.

Зноскі

1. Encyclopædia Universalis — Encyclopædia Britannica Inc., 1968.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q2743906'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1340194'></a>
2. MacTutor History of Mathematics archive — 1994. Праверана 22 жніўня 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q547473'></a>
3. http://www.ias.edu/newsroom/announcements/view/1186683853.html
4. Deutsche Nationalbibliothek Record #117725161 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578'></a>
5. Dyson G. Turing's Cathedral: The Origins of the Digital Universe, Los orígenes del universo digital — Pantheon Books, 2012. — ISBN 978-1-4000-7599-7

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17591553'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q447285'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q520387'></a>
6. Norsk biografisk leksikon — Kunnskapsforlaget. — ISSN 2464-1502

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q746368'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q266603'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1563206'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q2818964'></a>
7. MacTutor History of Mathematics archive — 1994.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q547473'></a>
8. https://www.ias.edu/scholars/atle-selberg