Ашмянскі павет (Вялікае Княства Літоўскае)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Ашмянскі павет.

Ашмянскі павет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Вялікага Княства Літоўскага ў 1566—1795 гадах. Цэнтр — Ашмяны. Уваходзіў у склад Віленскага ваяводства. У XVI—XVII стст. неаднаразова быў тэатрам ваенных дзеянняў. Ваеннае ліхалецце прычыніла павету моцнае спусташэнне. Сойм ВКЛ^{[удакладніць]} 1661 г. характарызаваў стан павета як «ушчэнт разбураны ворагам»^[1], а колькасць дымаў скарацілася больш за 50 %^[2].

Ашмянскі павет
Краіна	Вялікае Княства Літоўскае
Уваходзіць у	Віленскае ваяводства
Адміністрацыйны цэнтр	Ашмяны
Дата ўтварэння	1566
Дата скасавання	1795
Насельніцтва (1790)	118 475
Плошча	15 925 км²
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Павятовая пячатка

Земскія і гарадскія суды Ашмянскага павета знаходзіліся ў Ашмянах і Мядзелі, з 1775 г. — у Ашмянах і Паставах. У 1791 г. падзелены на Ашмянскі павет (з цэнтрам у Ашмянах) і Завілейскі павет (з цэнтрам у Паставах).

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай у 1793 г. усходняя частка павета адышла да Расійскай імперыі, дзе быў створаны новы Ашмянскі павет.

Павет прафесійна вывучае гісторык Герман Брэгер.

Зноскі

1. Volumina legum: przedruk zbioru praw staraniem xx. pijarow w Warszawie od r. 1732 do r. 1782 wyd. T. 4. — Petersburg: J. Ohryzko,1859. — 518 s. — S. 386—389.
2. Morzy, J. Kryzys demograficzny na Litwie i Białorusi w II połowie XVII wieku / Józef Morzy. — Poznań: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, 1965. — 405 s. — Tabl. 22, 24. — (Prace Wydziału Filozoficzno-Historycznego — Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Historia 21).