Аўтаматычны пісталет Стэчкіна

Аўтаматычны пісталет Стэчкіна (АПС) — аўтаматычны пісталет распрацаваны ў 1948 годзе канструктарам І. Я. Стэчкіным, прыняты на ўзбраенне ўзброеных сілаў СССР у 1951 годзе. Прызначаны для ўзбраення афіцэраў, якія прымаюць непасрэдны ўдзел у баявых дзеяннях, а таксама для салдат і сяржантаў некаторых спецыяльных падраздзяленняў.

Аўтаматычны пісталет Стэчкіна
Апісанне
Тып:	Аўтаматычны пісталет
Краіна:	СССР
Гісторыя мадэлі
Канструктар:	І. Я. Стэчкін
Стварэнне прататыпу:	1948
Серыйны выпуск:	1951-1975
Выраблялася:	ТЗЗ
Характарыстыкі
Маса, кг:	1.02 кг 1.22 кг (з боезапасам) 1.78 кг (боезапас+кабура-прыклад)
Даўжыня, мм:	225 мм 540 мм (з кабурой-прыкладам)
Даўжыня ствала, мм:	140 мм
Вышыня, мм:	150 мм
Калібр, мм:	9 мм
Патроны:	9×18 мм
Прынцып дзеяння:	вольны затвор
Боезабеспячэнне:	скрынчаты магазін на 20 патронаў
Прыцэльная дальнасць стральбы, м:	200 м
Характарыстыкі пры выкарыстанні стандартнага патрона
Пошук выяў у ВікіСховішчы

На ўзбраенне паступіў разам з пісталетам Макарава, але ў адрозненні ад яго можа страляць чэргамі.

Эксплуатанты

•  СССР: 3 снежня 1951 года АПС быў прыняты на ўзбраенне экіпажаў баявых машын, першых нумароў разлікаў цяжкай зброі (артылерыйскіх гармат, станковых супрацьтанкавых гранатамётаў, станковых кулямётаў), а таксама як зброя індывідуальнай самаабароны афіцэраў, якія непасрэдна ўдзельнічаюць у баявых дзеяннях. Пасля таго, як на ўзбраенне быў прыняты скарочаны аўтамат АКС-74У, з 1981 года ў падраздзяленнях пачалася актыўная замена пісталетаў АПС на аўтаматы АКС-74У, і да пачатку 1990-х гадоў ва Узброеных Сілах СССР АПС застаўся толькі ў падраздзяленнях вайсковай разведкі, таксама быў на ўзбраенні спецпадраздзяленняў КДБ СССР і МУС СССР.
•  Арменія: на ўзбраенні МУС і супрацоўнікаў СНБ.
•  Беларусь: на ўзбраенні АМАП, САХР^[1], спецназа ССА і мытных органаў.
•  Балгарыя: па даных амерыканскага зброязнаўца Ніка Стэдмена, некаторая колькасць пісталетаў АПС была пастаўлена з СССР у Народную Рэспубліку Балгарыю, і пасля 1990 года яны захаваліся на ўзбраенні Балгарыі.
•  Германія: пасля аб’яднання Германіі некаторая колькасць пісталетаў АПС была закуплена нямецкай кампаніяй «Transarms» для нямецкай паліцыі
•  Замбія
•  Казахстан: на ўзбраенні супрацоўнікаў Дзяржаўнай фельд’егерскай службы Рэспублікі Казахстан.
•  Кітай: Народная ўзброеная міліцыя Кітая
•  Куба: выкарыстоўваецца спецпадраздзяленнем «Чорныя восы»^[2]
•  Расія: прыняты на ўзбраенне ФСБ, ФСА і ФСВНГ РФ (выкарыстоўваецца спецпадраздзяленнямі АМАП і САХР), ФСВП, інкасатараў і пракуратуры РФ як зброя для асабістай абароны пракурораў і следчых^[3]. Выкарыстоўваецца як зброя самаабароны лётчыкаў франтавой авіяцыі.
•  Танзанія
•  Украіна: на ўзбраенні спецпадраздзяленняў МУС Украіны
•  Эстонія: пасля абвяшчэння незалежнасці ў 1991 годзе савецкі АПС застаўся ў распараджэнні МУС Эстоніі, але ў 1992—1994 гадах яны зняты з узбраення і прададзены.