Бамбардзір (воінскае званне)

Бамбардзір — воінскае званне, усталяванае ў 1682 годзе для артылерыстаў «пацешных» войскаў Пятра I. З канца XVIII ст. бамбардзір — радавы артылерыст, які служыў пры «бамбардырскіх» гарматах (марціры, гаўбіцы), у далейшым бамбардзір (а таксама бамбардзір-наводчык, бамбардзір-лабаратарыст і бамбардзір-назіральнік) — ніжні чын артылерыйскіх часцей рускай арміі (адпавядаў яфрэйтару ў пяхоце).