Баніфача Веранезэ

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Веранезэ.

Баніфача дэ Пітаці, Баніфача Веранезэ (італ.: Bonifacio Veronese; 1487, г. Верона — 19 кастрычніка 1553, г. Венецыя) — венецыянскі мастак 16 стагоддзя.

Баніфача Веранезэ
Імя пры нараджэнні	Баніфача дэ Пітаці
Дата нараджэння	1487(1487)
Месца нараджэння	Верона, правінцыя Верона, Венета, Італія[1]
Дата смерці	19 кастрычніка 1553(1553-10-19)
Месца смерці	Венецыя, Венецыянская рэспубліка[1]
Грамадзянства	Венецыянская рэспубліка
Род дзейнасці	мастак
Жанр	рэлігійнай карціна, партрэт
Уплыў	Джавані Беліні, Джарджонэ, Тыцыян
Уплыў на	Андрэа Мелдола, Тынтарэта, Эль Грэка, Якопа Басана  (руск.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

«Бог-бацька над Венецыяй».

Баніфача дэ Пітаці не быў венецыянцам, а паходзіў з горада Верона. Сям'я дэ Пітаці разам з сынам перабралася ў Венецыю пасля 1505 года. Менавіта тут Баніфача вучыўся жывапісу. Магчыма, ён вучань мастака Пальма іль Векіа. Маляваў рэлігійныя палотны і партрэты.

Памёр у Венецыі.

Творчасць

Творчасць дэ Пітаці як была падзелена на дзве галіны. Адна — гэта тыповыя для венецыянскай школы выявы Мадонны са святымі, так званыя «Святыя размовы». Але часам ён як бы вызваляўся ад тыповых малюнкаў і звычайных рэцэптаў стварэння кампазіцый і рабіў некалькі незвычайнае нават для самога сябе. Так, ён адлюстраваў палёт Бога-бацькі над плошчай Сан-Марка ў Венецыі ў некананічнай кампазіцыі «Дабравешчанне» ў верхнім палатне кампазіцыі-трыпціха. Глядач можа разгледзець у гарадскім пейзажы і сабор Святога Марка, і велічную званіцу, і каляровы брук плошчы, і паруснікі ўдалечыні^[2]. Кампазіцыя такім чынам разбіта на нябесную і зямную часткі. Менавіта так будаваў большасць сваіх кампазіцый Эль Грэка, які таксама жыў і вучыўся ў Венецыі. Баніфача дэ Пітаці — майстар пераходнага этапу ад Адраджэння да маньерызму, напрамку, які доўга суіснаваў з познім венецыянскім адраджэннем.

Ён заваяваў вялікі аўтарытэт у Венецыі, дзе меў майстэрню і прымаў вучняў. Вучнямі Баніфача былі вядомыя венецыянскія мастакі, сярод якіх Якопа Басана  (руск.), Антоніа Пальма, Андрэа Мелдола, Якопа Рабусці, вядомы як Тынтарэта, і іншыя.

Галерэя

• 
  Малюнак дэ Пітаці.
• 
  «Св. Сямейства з маленькім Янам Хрысціцелем»
• 
  «Свята бесіда», Палацца Піці, Фларэнцыя
• 
  «Містычныя заручыны Св. Кацярыны»
• 
  «Мадонна з дзіцем і чатырма святымі», Ка'Рэцоніка, Венецыя.

Зноскі

1. Artists of the World Online, Allgemeines Künstlerlexikon Online, AKL Online / Hrsg.: A. Beyer, B. Savoy — B: K. G. Saur Verlag, Verlag Walter de Gruyter, 2009. — ISSN 2750-6088 — doi:10.1515/AKL Праверана 15 снежня 2023.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q64'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q41640909'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q496126'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19276262'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q324303'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q98818'></a>
2. Никитюк О. Д. «Художественные музеи Венеции», серия «Города и музеи мира», М., «Искусство», 1979, с. 60