Барбара Картленд

Барбара Картленд (9 ліпеня 1901, Бірмінгем, Англія — 21 мая 2000, Хатфілд, Хартфардшыр, Англія) — англійская пісьменніца, адзін з найбольш плённых аўтараў XX стагоддзя. Стала знакамітай дзякуючы сваім шматлікім любоўным раманам; таксама друкавалася пад імем Барбара Мак-Каркадэйл.

Барбара Картленд
англ.: Mary Barbara Hamilton Cartland
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	Мэры Барбара Гамільтан Картленд
Псеўданімы	Барбара Картленд, Барбара Мак-Каркадэйл
Дата нараджэння	9 ліпеня 1901(1901-07-09)[1][2][…]
Месца нараджэння	Edgbaston[d], бора Бірмінгем[d], Вялікабрытанія[3]
Дата смерці	21 мая 2000(2000-05-21)[1][2][…] (98 гадоў)
Месца смерці	Хатфілд[d], Уэлін-Хатфілд[d], Хартфардшыр, Усходняя Англія[d], Англія, Вялікабрытанія[4]
Пахаванне	Хартфардшыр
Грамадзянства	Вялікабрытанія
Бацька	James Bertram Falkner Cartland[d][5][6]
Маці	Mary Hamilton Scobell[d][5][6]
Муж	Alexander McCorquodale[d] і Hugh McCorquodale[d]
Дзеці	Raine Spencer, Countess Spencer[d], Ian Hamilton McCorquodale[d] і Glen McCorquodale[d]
Альма-матар	Malvern St James[d][7] The Alice Ottley School[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	раманіст, лётчыца, пісьменніца, палітык
Гады творчасці	1916 — 2000
Жанр	любоўны раман
Мова твораў	англійская
Грамадская дзейнасць
Партыя	Кансерватыўная партыя
Узнагароды
barbaracartland.com (англ.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

У 1927 году выйшла замуж за афіцэра Х'ю Мак-Каркадэйла і ў іх нарадзілася дачка Рэйн. У 1936 годзе пасля скандальнага разводу Барбара выйшла за яго кузена Х'ю (пам. 1963) і стала маці яшчэ двух сыноў — Глена і Іана.

У 1990 годзе была ўзведзена ў ранг Дамы-камандора Ордэна Брытанскай імперыі. Дачка Картленд ад першага шлюбу стала мачахай прынцэсы Дыяны. Вядома, што сама Дыяна захаплялася раманамі Барбары Картленд, але адносіны з пісьменніцай ў яе былі нацягнутымі, і Картленд не ўхваляла асабістае жыццё Дыяны.^[8]

Творчасць

Барбара Картленд ўваходзіць у лік самых перакладаемых пісьменнікаў, паводле базы дадзеных ЮНЕСКА, знаходзіцца на 7-м месцы па колькасці ўлічаных ЮНЕСКА перакладных выданняў,^[9][10] аўтар 723 кніг.

Картленд належыць рэкорд, занесены ў кнігу Гінеса: за 1983 год яна выпусціла 26 раманаў.^[11] З яе кніг 657 — любоўныя раманы, выдадзеныя ва ўсім свеце накладам каля мільярда асобнікаў.ref name=autogenerated1 /> Пасля смерці ў архіве пісьменніцы засталося яшчэ больш за сто раманаў, і новыя кнігі Барбары Картленд працягваюць выходзіць па гэты дзень.

Творы Барбары Картленд неаднаразова экранізаваны. Першы раман «Піла, якая танцуе джыгу» быў апублікаваны ў 1923 годзе. Сюжэт раманаў Картленд разгортваецца па адной і той жа схеме: юная дзяўчына ўлюбляецца ў мужчыну, часцей за ўсё арыстакрата (графа, герцага, прынца); розныя інтрыгі (любоўныя, палітычныя, шпіёнскія) перашкаджаюць злучэнню закаханых, але ў канцы ўсё заканчваецца вяселлем.

Барбару Картленд часта абвінавачвалі ў сентыментальнасці і неарыгінальнасці сюжэтаў і персанажаў. У 2011 годзе ў Вялікабрытаніі была апублікаваная перапіска аўтара любоўных раманаў і дэтэктываў Джорджэт Хэер, дзе тая абвінавачвае Картленд у прысваенні сюжэтаў і нават імёнаў герояў яе раманаў і «катастрафічным невуцтве» з нагоды адлюстроўванай гістарычнай эпохі.^[12]

Зноскі

1. Dame Barbara Cartland // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741'></a>
2. Lundy D. R. Mary Barbara Hamilton Cartland // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q67129259'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q21401824'></a>
3. Oxford Dictionary of National Biography / C. Matthew — Oxford: OUP, 2004.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17565097'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5145336'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q34217'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q217595'></a>
4. Deutsche Nationalbibliothek Record #119288990 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578'></a>
5. Lundy D. R. The Peerage

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q67129259'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q21401824'></a>
6. Kindred Britain

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q75653886'></a>
7. Blain V., Grundy I., Clements P. The Feminist Companion to Literature in English: Women Writers from the Middle Ages to the Present — 1990. — P. 183.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q47119734'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q18328141'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q47119724'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q47119715'></a>
8. Жизнь и смерть по законам легенды — В мире МК
9. Ленин входит в десятку самых «переводимых» писателей мира — ЮНЕСКО | РИА Дейта. RU Архівавана 25 чэрвеня 2012.
10. Топ-50 авторов переводных изданий
11. Ъ-Газета — Умерла писательница-рекордистка
12. Georgette Heyer decries plagiarism with her rapier wit | Books | guardian.co.uk