Барыс Піліпавіч Калач

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Калач (значэнні).

Барыс Піліпавіч Калач (1923—2001) — партызан Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1945).

Барыс Піліпавіч Калач
Дата нараджэння	11 жніўня 1923(1923-08-11)
Месца нараджэння	Гародня, Гараднянскі раён, Чарнігаўская акруга[d], Чарнігаўская губерня, УССР, СССР
Дата смерці	18 снежня 2001(2001-12-18) (78 гадоў)
Месца смерці	Гомель, Гомельская вобласць, Беларусь
Альма-матар	Гомельскі педагагічны інстытут імя В. П. Чкалава (1950)
Грамадзянства	Украіна
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	партызаны
Гады службы	1942—1944
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні	Ордэн «За службу Радзіме» III ступені

Біяграфія

Барыс Калач нарадзіўся 11 жніўня 1923 года ў пасёлку Гародня (цяпер — горад у Чарнігаўскай вобласці Украіны). У 1939 годзе ён скончыў сямігадовую школу, у 1940 году — школу фабрычна-заводскага вучнёўства пры Гомельскім паравозарамонтным заводзе па спецыяльнасці токара па металу, пасля чаго застаўся працаваць на гэтым заводзе. З красавіка 1940 года працаваў токарам-інструментальшчыкам Чарнігаўскай машынна-трактарнай станцыі^[1].

У пачатку Вялікай Айчыннай вайны Калач апынуўся ў акупацыі. У сакавіку 1942 года ён здолеў усталяваць сувязь з партызанскім атрадам Аляксея Фёдарава. Неўзабаве ён быў прыняты ў гэты атрад і прызначаны другім нумарам кулямётнага разліку. Удзельнічаў у рэйдах злучэння Фёдарава па Жытомірскай і Ровенскай абласцям. З красавіка 1943 года Калач займаў пасаду камандзіра аддзялення, а пасля стаў камандзірам дыверсійнага ўзвода. Летам-восенню 1943 года партызаны Калача падарвалі 54 эшалоны з важнымі грузамі, тэхнікай і жывою сілай праціўніка, 12 з якіх знішчыў асабіста Калач. Узвод паспяхова действовал да злучэння са савецкімі часцямі. У ліпені 1942 года Калач па заданню камандавання быў адпраўлены ў нямецкі тыл і развярнуў там актыўную падрыўную дзейнасць. У лістападзе таго ж гады ён атрымаў раненне і да канца вайны знаходзіўся у шпіталі^[1].

Указам Прэзідыума Вярхоўнай Савета СССР ад 2 мая 1945 года за «ўзорнае выкананне заданняў камандавання ў барацьбе супраць нямецкіх захопнікаў, праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм і за асаблівыя заслугі ў развіцці партызанскага руху» Барыс Калач быў удостоены высокага звання Героя Савецкага Саюзу з уручэннем ордэна Леніна і медаля «Залатая Зорка»^[1].

Пасля заканчэння вайны Калач вярнуўся ў Гомель. У 1950 годзе ён скончыў Гомельскі педагагічны інстытут, пасля чаго працаваў дырэктарам сярэдняй школы. Памер 18 снежня 2001 года^[1].

Ганаровы грамадзянін славацкого горада Медзілаборцэ. Быў таксама награждён ордэнамі Айчыннай вайны 1-й ступені, Чырвонай Зоркі і беларускім ордэнам «За службу Радзіме» 3-й ступені, шэрагам медалёў і замежных узнагарод^[1].

Зноскі

1. Барыс Піліпавіч Калач на сайце «Героі краіны»