Бернарда дэльі Уберці

Бернарда дэльі Уберці (італ.: Bernardo degli Uberti, каля 1060 г., Фларэнцыя, Італія — 4 снежня 1133 г., Парма, Італія) — святы Рымска-Каталіцкай Царквы, біскуп Пармы, папскі легат, кардынал, член манаскага ордэна бенедыкцінаў.

Бернарда дэльі Уберці
Bernardo degli Uberti
Святы Бернарда дэльі Уберці, аўтар П’етра Перуджына
Дата нараджэння	1060
Месца нараджэння	Фларэнцыя, Тасканская марка, Італьянскае каралеўства
Дата смерці	4 снежня 1133
Месца смерці	Парма, Папская вобласць
Месца пахавання	Кафедральны сабор Пармы[d]
Шануецца	Каталіцкая царква
Кананізаваны	1665 год
У ліку	святы
Дзень памяці	4 снежня
Падзвіжніцтва	біскуп
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Лука дзі Томэ, Святы Бернард дэльі Уберці

Бернарда нарадзіўся каля 1060 года ў Фларэнцыі ў вядомай фларэнційскай сям’і з роду дэльі Уберці. Па жаданні бацькі Бернарда стаў манахам-бенедыкцінам абацтва Валамброза. Праз некаторы час быў абраны абатам кляштара Сан-Сальві ў Фларэнцыі. У 1097 годзе Папа Рымскі Урбан II абраў Бернарда кардыналам-святаром царквы Сан-Крызагона, аднак ужо на кансісторыі 1110 года гэты тытул атрымаў яго пераемнік Берарда дэі Марсі. З 1106 года Бернарда дэльі Уберці выконваў служэнне біскупа Пармы. Бернарда дэльі Уберці не падтрымаў антыпапу Сільвестра IV і таму з 1104 года да 1106 года, пакінуўшы сваю кафедру ў Парме, знаходзіўся ў выгнанні.

Бернарда дэльі Уберці памёр 4 снежня 1133 года.

Праслаўленне

21 лістапада 1665 года Папа Рымскі Аляксандр VII выдаў дэкрэт, у якім дазваляецца шанаванне Бернарда дэльі Уберці як святога. Члены манаскага ордэн бенедыкцінаў валамбразіяне шануюць Бернарда дэльі Уберці сваім заснавальнікам нароўні са святымі Бенедыктам Нурсійскім і Янам Гуальбертам.

Дзень памяці ў Каталіцкай Царкве — 4 снежня.

У мастацтве

Імя Святога Бернарда дэльі Уберці было папулярна сярод італьянскіх мастакоў. Яго малявалі Карэджа, П’етра Перуджына, Андрэа дэль Сарта.

Зноскі