Бернхард Шлінк
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Бернхард Шлінк (ням.: Bernhard Schlink; нар. 6 ліпеня 1944, Білефельд) — нямецкі юрыст і пісьменнік.
Remove ads
Біяграфія
Нарадзіўся ў сям’і прафесара тэалогіі Эдмунда Шлінка, які пераехаў у Гейдэльберг пасля вайны. Дзяцінства і юнацтва Бернхарда прайшлі ў Гейдэльбергу. Скончыўшы класічную гімназію, ён паступіў ва ўніверсітэт на юрыдычны факультэт, пазней пераехаў у берлінскі Свабодны ўніверсітэт. Абараніўшы доктарскую дысертацыю, у 1982 годзе ён атрымлівае пасаду прафесара Бонскага ўніверсітэта. Займаўся канстытуцыйным правам.
Прыкладна ў канцы васьмідзесятых гадоў пачынаюцца яго першыя літаратурныя спробы. Спачатку разам са сваім сябрам, а потым адзін ён стварае трылогію пра прыватнага дэтэктыва Гебхарда Зэльбэ.
Ва ўсіх трох кнігах яго галоўны герой сутыкаецца з падзеямі, якія так ці інакш злучаны з непераадоленым мінулым, вызначальным і цяперашнія злачынствы. «Права — віна — будучыня» — пад такім загалоўкам у 1988 годзе Шлінк апублікаваў сваё першае публіцыстычнае эсэ, дзе закранаюцца тэмы, якія пазней сталі ключавымі для рамана «Чытальнік». Перш за ўсё — тэма ўнутранага канфлікту «другога пакалення», які раздзіраецца паміж жаданнем зразумець вытокі злачынстваў, учыненых пакаленнем бацькоў, і імкненнем асудзіць гэтыя злачынствы.
Бернхард Шлінк стаў першым заходнегерманскім прафесарам права, які ўжо ў 1990 годзе пачаў выкладаць ва ўсходнеберлінскім універсітэце імя Гумбальта, прафесарам якога ён з’яўляецца і дагэтуль.
Remove ads
Крыніцы
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads