Будынак Сената і Сінода

Будынак Сената і Сінода — помнік архітэктуры Санкт-Пецярбурга. Першапачаткова быў пабудаваны для двух дзяржаўных органаў кіравання Расійскай імперыі: Сената і Свяцейшага Сінода  (руск.). Апошні буйны праект архітэктара Карла Росі.

Адміністрацыйны будынак
Будынак Сената і Сінода
руск.: Здание Сената и Синода
59°56′07″ пн. ш. 30°18′05″ у. д.HGЯO
Краіна	Расія
Горад	Санкт-Пецярбург
Тып будынка	Комплекс будынкаў
Архітэктурны стыль	ампір
Будаўнік	А. Я. Штаўберт
Архітэктар	Карл Росі
Будаўніцтва	1829—1834 гады
Асноўныя даты
Скасаванне Сената і Сінода — 1917 Першае пасяджэнне Канстытуцыйнага суда ў Санкт-Пецярбургу — 27 мая 2008 года
Будынкі
Бібліятэка імя Ельцына • унутраны двор
Статус	Аб’ект культурнай спадчыны РФ № 7810028000№ 7810028000
Медыяфайлы на Вікісховішчы

З 1925 да 2006 года ў памяшканнях знаходзіўся Расійскі дзяржаўны гістарычны архіў  (руск.)^[1]. У адным крыле будынка з мая 2008 года размяшчаюцца асноўныя падраздзяленні Канстытуцыйнага Суда Расійскай Федэрацыі  (руск.). У іншым крыле будынка з мая 2009 размяшчаецца Прэзідэнцкая бібліятэка імя Б. М. Ельцына  (руск.).

Перадгісторыя

Сенат і Сінод першапачаткова размяшчаліся ў будынку Дванаццаці калегій.

Першай пабудовай на месцы цяперашніх будынкаў Сената і Сінода стаяў фахверкавы дом святлейшага князя Меншыкава. Пасля яго апалы дом на набярэжнай Нявы перайшоў ва ўласнасць віцэ-канцлера А. І. Астэрмана, а ў 1744 годзе быў падараваны Лізаветай Пятроўнай канцлеру А. П. Бястужава-Руміна  (руск.), для якога ўзвялі пабудову ў стылі барока.

У 1763 годзе, пасля ўсшэсця на пасад Кацярыны II, дом Бястужава-Руміна перайшоў у казну, і ў гэты будынак, перабудаваны архітэктарам А. Ф. Вістам  (руск.), пераехаў Сенат. У 1780-1790-х гадах барочны дом Бястужава-Руміна быў зноў перабудаваны, і яго фасады атрымалі новую архітэктурную апрацоўку, тыповую для рускага класіцызму.

Імя аўтара праекта перабудовы будынка застаецца невядомым. Мяркуючы чарцяжам заходняга фасада будынка, якія захаваліся ў зборы музея Акадэміі мастацтваў  (руск.), праект быў распрацаваны архітэктарам І. Я. Старовым.

На месцы цяперашняга будынка Сінода ў XVIII стагоддзі знаходзіўся дом купчыхі Кусаўніковай.

Гісторыя пабудовы

Арка, якая злучае Сенат і Сінод. За ёй — Галерная вуліца, Санкт-Пецярбург  (руск.)

Начное падсвятленне. Выгляд з Васільеўскага вострава.

З узвядзеннем Адміралцейства ў 1806—1823 гадах ранейшыя пабудовы ўжо не адпавядалі новаму абліччу Сенацкай плошчы. Узнікла неабходнасць у рэканструкцыі, і быў аб'яўлены конкурс на распрацоўку праекта новых будынкаў Сената і Сінода^[2][3][4].

24 жніўня 1829 года быў закладзены будынак Сената; у 1830 — будынкі Сінода. Завершана будаўніцтва ў 1834 годзе. Будаўніцтва вялося пад кіраўніцтвам архітэктара Аляксандра Штаўберта па праекце Карла Росі.

Зноскі

1. Здания Сената и Синода в Петербурге освобождают к приезду Конституционного суда NEWSru  (руск.) 29 марта 2006.
2. Здание Правительствующего Сената на сайте Citywalls.ru
3. Сенат и Синод Архівавана 24 лістапада 2005. на официальном сайте Администрации Санкт-Петербурга
4. Здания Сената и Синода в г. Санкт‑Петербурге. Справка — «РИАН.Ру»