Б’ёрнсцернэ Б’ёрнсан

Б’ёрнсцернэ Марцінус Б’ёрнсан (нарв.: Bjørnstjerne Martinus Bjørnson; 8 снежня 1832, Квікне (Тынсет), Нарвегія — 26 красавіка 1910, Парыж, Францыя) — нарвежскі пісьменнік. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры (1903). Прэмія прысуджана «як даніна высакароднай, велічнай і шматбаковай паэзіі, якая заўсёды адзначана сьвежасцю свайго натхнення і незвычайнай чысцінёй духоўнага пачатку»^[6]. Аўтар тэксту да гімна Нарвегіі.

Б’ёрнсцернэ Б’ёрнсан
нарв.: Bjørnstjerne Bjørnson
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	букмал: Bjørnstjerne Martinius Bjørnson
Дата нараджэння	8 снежня 1832(1832-12-08)[1][2][…]
Месца нараджэння	Квікне[d], Шведска-нарвежская унія
Дата смерці	26 красавіка 1910(1910-04-26)[1][2][…] (77 гадоў)
Месца смерці	Парыж, Парыж[d], рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя[3]
Пахаванне	Спаскія могілкі[d][4]
Грамадзянства	Нарвегія
Бацька	Педэр Б'ёрнсан[d]
Маці	Inger Elise Nordraach[d][5]
Жонка	Karoline Bjørnson[d]
Дзеці	Bergliot Ibsen[d], Б'ёрн Б'ёрнсан[d], Эрлінг Б'ёрнсан[d], Dagny Bjørnson Sautreau[d], Einar Bjørnson[d] і Anders Underdal[d]
Альма-матар	Універсітэт Осла
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэт, драматург, пісьменнік, журналіст, празаік, палітык
Грамадская дзейнасць
Член у	Norges Fredslag[d]
Прэміі
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Узначальваў Нарвежскі тэатр у Бергене (1857—58) і Крысціянійскі тэатр (1865—68), аддаваў перавагу нац. рэпертуару. Вядомы як майстар патрыятычнай лірыкі (у т.л. тэксту нарвежскага нацыянальнага гімна «Так, мы любім гэты край», 1859). Аўтар рамантычных аповесцяў з сялянскага жыцця «Сюнёве Сульбакен» (1857), «Арне» (1859), «Марш для нявесты» (1877) і інш., нацыянальна-гістарычных («Паміж бітвамі», 1857; «Кароль Сверэ», 1861; «Сігурд Злосны», 1862, і інш.) і сацыяльна-крытычных драм («Банкруцтва», «Рэдактар», абедзве 1875; «Кароль», 1877, «Звыш нашых сіл», ч. 1—2, 1883—95), твораў з маральнай праблематыкай (п’есы «Рукавічка», 1883; «Геаграфія і Любоў», 1885, і інш.; раманы «Сцягі ў горадзе і ў порце», 1884; «Божым шляхам», 1889; «Мэры», 1906).

Беларускія пераклады

Паасобныя вершы на беларускую мову пераклаў Лявон Баршчэўскі^[7].