Вазапіс па белым фоне

Вазапіс па белым фоне — стыль вазапісу, які з'явіўся ў Афінах ў канцы VI стагоддзя да н. э. Лічыцца, што гэтую тэхніку вазапісу упершыню выкарыстаў вазапісец Ахіла. Яна заключаецца ў пакрыцці тэракотавых ваз белым шлікерам з мясцовай вапнавай гліны, а затым іх роспісе. З развіццём стылю белымі пачалі пакідаць вопратку і цела адлюстраваных на вазе фігур. Аўтарам першага вядомага лекіфа ў стылі роспісу па белым фоне, датаваным прыкладна 510 г. да н. э., з'яўляецца вазапісец Псіякс  (руск.). Вядомымі вазапісцамі ў тэхніцы па белым фоне былі Пістаксен  (руск.) і вазапісец Афіны  (руск.).

Лекіф з выяваю Ахіла і Аякса, каля 500 г. да н. э. Луўр

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Вазапіс па белым фоне