Найссаар

Найссаар^[2] (эст.: Naissaar), раней Нарген (ням.: Nargen,шведск.: Nargö) — востраў у Фінскім заліве на паўночны захад ад Таліна, Эстонія. Належыць да воласці Віймсі павета Хар'ю.

Найссаар
эст. Naissaar
Заходні бераг вострава
Характарыстыкі
Плошча	18,6 км²
Насельніцтва	9 чал. (1 студзеня 2017)[1]
Размяшчэнне
59°33′48″ пн. ш. 24°30′55″ у. д.HGЯO
Акваторыя	Фінскі заліў
Краіна	Эстонія
Павет	Хар'ю
Найссаар
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гісторыя

З-за стратэгічнага становішча вострава на падыходзе да Таліна фартыфікацыйныя збудаванні будаваліся тут з XVIII ст., а ў 1911 годзе востраў пераўтвораны ў «сухапутны дрэдноўт», які прыхоўваў сваёй зброяй талінскі рэйд^[3].

У снежні 1917 года група рускіх маракоў абвясціла стварэнне незалежнай Савецкай рэспублікі матросаў і будаўнікоў пад правадырствам Сцяпана Петрычэнкі. У лютым 1918 года пасля захопу Таліна нямецкімі войскамі рускія матросы пакінулі востраў.

Да Другой сусветнай вайны на востраве пражывала камуна эстонскіх шведаў, а ў перыяд савецкай улады на востраве размяшчалася ваенная база, і грамадзянскія асобы на яго не дапускаліся. У цяперашні час база на востраве расфарміравана, і яго можна наведаць для агляду рэшткаў ваенных збудаванняў і вялікай колькасці абалонак марскіх мін.

Памятныя мясціны

• Найссаарскі музей

Галерэя

• 
  На беразе
• 
  Маленькая прыстань
• 
  Клевер Ю.Ю. Вёска на востраве Нарген (1881)
• 
  Маяк
• 
  Абалонкі марскіх мін на беразе

Зноскі

1. Püsielanikud on 22 saarel Праверана 30 мая 2022.
2. Напсіанне Найссаар паводле Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 18. Кн. 1: Дадатак: Шчытнікі — Яя / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2004. — Т. 18. Кн. 1. — 472 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0295-4 (т. 18. Кн. 1).
3. Йосеф Кац. Земля амазонок