Віктар Антонавіч Сырыца

Віктар Антонавіч Сыры́ца (5 сакавіка 1953, Сладобка, Нясвіжскі раён — 9 лістапада 2015, Баранавічы) — дзеяч нацыянальна-дэмакратычнага руху Беларусі, педагог, гісторык, краязнаўца^[1].

Віктар Антонавіч Сырыца
Род дзейнасці	педагог, грамадскі дзеяч
Дата нараджэння	5 сакавіка 1953
Месца нараджэння	Сладобка, Нясвіжскі раён
Дата смерці	9 лістапада 2015
Месца смерці	Баранавічы
Грамадзянства	Беларусь
Альма-матар	БДПУ
Член у	Таварыства беларускай мовы імя Францішка Скарыны

Біяграфія

Нарадзіўся 5 сакавіка 1953 года ў вёсцы Слабодка Нясвіжскага раёна.

У 1979 скончыў Мінскі педагагічны інстытут па спецыяльнасці «Гісторыя і замежная (французская) мова».

Далейшы ягоны лёс і дзейнасць былі звязаны з Баранавічамі, дзе працаваў настаўнікам гісторыі ў сярэдніх школах № 6^[2], № 8, № 20, у недзяржаўным эканоміка-юрыдычным каледжы. Пасля звальнення з палітычных матываў у 2006 працаваў рэпетытарам.

З 1994 па 2001 — сябра Беларускай сацыял-дэмакратычнай партыі «Народная Грамада», неаднаразова ўдзельнічаў у выбарах у гарадскі і абласны саветы дэпутатаў.

З 1996 да 2015 быў кіраўніком Баранавіцкай гарадской арганізацыі грамадскага аб’яднання «Таварыства беларускай мовы імя Францішка Скарыны».

Як краязнаўца і гісторык, Сырыца шмат друкаваўся ў прэсе. Ініцыятар і арганізатар гістарычных чытанняў да 100-годдзя пачатку Першай сусветнай вайны, святаў, фэстаў (у тым ліку фэсту 2 чэрвеня 2013 года ў гонар 150-х угодкаў Мілавідскай бітвы 1863 года), віктарын. Даследаваў гісторыю паўстання 1863 года ў Баранавіцкім краі.

Адзін з ініцыятараў устаноўкі памятнага знака Палонкаўскай бітвы 1660 года.

Адзін з ініцыятараў перадачы «Люблю наш край» на баранавіцкім радыё. Вялікім дасягненнем Віктара Сырыцы стала аднаўленне пад ягоным кіраўніцтвам дома-сядзібы ТБМ у аграгарадку Русіно, што знаходзіцца ў прыгарадзе Баранавічаў.

За сваю грамадска-палітычную дзейнасць неаднаразова падвяргаўся рэпрэсіям з боку ўладаў у 2013—2015 гадах^[3][4].

Памёр 9 лістапада 2015 года, быў пахаваны пад бел-чырвона-белым сцягам на могілках «Русіно»^[1].

У 2016 годзе рашэннем Рады Руху «За Свабоду» заснавана прэмія імя Віктара Сырыцы^[5]. Ёй узнагароджваюць аўтараў найлепшых рэгіянальных ініцыятыў, якія папулярызуюць Беларушчыну^[6].