Гаўрыіл Мікалаевіч Траяпольскі

Гаўрыіл Мікалаевіч Траяпо́льскі^[5] (руск.: Гавриил Николаевич Троепольский; 16 (29) лістапада 1905^[2], Барысаглебскі павет^[d], Тамбоўская губерня — 30 чэрвеня 1995(1995-06-30)^[3][4], Варонеж) — рускі савецкі пісьменнік, публіцыст, драматург і сцэнарыст. Заслужаны работнік культуры РСФСР (1985). Аўтар аповесці «Белы Бім Чорнае вуха», па якой быў зняты аднайменны мастацкі фільм.

Гаўрыіл Мікалаевіч Траяпольскі
Асабістыя звесткі
Псеўданімы	Т. Лирваг[1]
Дата нараджэння	16 (29) лістапада 1905[2]
Месца нараджэння	Барысаглебскі павет[d], Тамбоўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	30 чэрвеня 1995(1995-06-30)[3][4] (89 гадоў)
Месца смерці	Варонеж, Варонежская вобласць, Расія
Пахаванне	Камінтэрнаўскія могілкі[d]
Грамадзянства	СССР  Расія
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	сцэнарыст, пісьменнік, журналіст, дзіцячы пісьменнік, празаік, драматург, навеліст
Жанр	аповесць[d], апавяданне, нарыс, п’еса, сатыра і публіцыстыка
Мова твораў	руская
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз пісьменнікаў СССР
Прэміі
Узнагароды	Заслужаны работнік культуры РСФСР[d] ганаровы доктар Варонежскага дзяржаўнага ўніверсітэта[d] (1993)

Біяграфія

Нарадзіўся 16 (29) лістапада 1905 года ў сяле Наваспаскае Барысаглебскага павета Тамбоўскай губерні (цяпер — сяло Наваспасаўка ў Грыбанаўскім раёне Варонежскай вобласці Расіі) у сям’і святара.

У 1923 годзе скончыў школу ў Новахапёрску і паступіў у сельскагаспадарчае вучылішча ў вёсцы Алёшкі Барысаглебскага павета^[6]. Вучылішча скончыў у 1924 годзе, працаваў настаўнікам, у 1931—1954 гадах — аграномам у калгасе^[7] (на Алёшкаўскі апорным пункце Варонежскай абласной доследнай станцыі^[6]). З 1937 па 1954 год загадваў дзяржаўным сортвыпрабавальным участкам па збожжавых культурах у горадзе Астрагожск, займаўся селекцыяй проса^[7]. У час Вялікай Айчыннай вайны знаходзіўся на акупіраванай тэрыторыі Варонежскай вобласці і выконваў заданні савецкай разведкі^[6]. У 1959 годзе пераехаў у Варонеж, дзе пражыў да канца жыцця^[7].

Памёр 30 чэрвеня 1995 года, пахаваны ў Варонежы на Алеі Славы мемарыяльных Камінтэрнаўскіх могілак^[7][6].

Творчасць

Першае апавяданне Г. М. Трояпольскага «Дзядуля», падпісана псеўданімам «Т. Лирваг», было надрукавана ў альманаху «Литературный Воронеж» у 1938 (1937^[5][6]) годзе^[7]. У творчасці пісьменніка адлюстраваны тэмы сельскай гаспадаркі, процістаяння злу ў розных яго праявах, спачування і жорсткасці ў паўсядзённым жыцці, абароны ўсяго жывога.

Аўтар цыкла сатырычных апавяданняў «З запісак агранома» (1953; кінасцэнарый «Зямля і людзі, пастаноўка 1956 года)», аповесцей «Кандыдат навук» (1958), «У чароце» (1963), рамана «Чарназём» (1958—1961), п’еса «Пастаяльцы» (1971), публіцыстычны нарыс «Аб рэках, глебах і іншым» (1963) і іншых твораў. Аповесць «Белы Бім Чорнае вуха» была напісана ў 1971 годзе. Па ёй у 1977 годзе рэжысёрам Станіславам Растоцкім быў зняты аднайменны мастацкі фільм (у галоўнай ролі Вячаслаў Ціханаў).

Многія творы Г. М. Трояпольскага перакладзены на мовы народаў СССР і замежныя мовы. На беларускую мову паасобныя творы пераклалі Янка Брыль і Алесь Жук^[5].

Узнагароды і званні

• Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга
• Ордэн Дружбы народаў (1981)
• Дзяржаўная прэмія СССР (1975) — за аповесць «Белы Бім Чорнае вуха»
• Літаратурная прэмія «Банкарэліна» (Італія, 1981)
• Залаты медаль «Фонду Леанарда Да Вінчы» (Фларэнцыя)
• Заслужаны работнік культуры РСФСР (1985)
• Ганаровы грамадзянін Варонежа (1993)

Памяць

Мемарыяльная дошка на доме № 8 па вуліцы Чайкоўскага ў Варонежы

У гонар Г. М. Траяпольскага названы вуліцы ў Астрагожску і Варонежы (пасёлак Падгорнае)^[7]. Мемарыяльныя дошкі ўстаноўлены на дамах, дзе жыў Г. М. Траяпольскі ў Астрагожску і Варонежы, на будынку былой пачатковай школы вёскі Махроўка Барысаглебскага гарадскога акругі^[7]. Імя пісьменніка прысвоена адной з бібліятэк Варонежа^[7].