Генрых II Сварлівы

Ге́нрых II Сварлі́вы (ням.: Heinrich der Zänker; 951—28 жніўня 995) — герцаг Баварыі ў 955—976 гадах і з 985 года з Саксонскай дынастыі. Генрых атрымаў сваю мянушку дзякуючы яго неаднаразовым паўстанням супраць імператараў Свяшчэннай Рымскай імперыі.

Генрых II Сварлівы
ням.: Heinrich der Zänker
герцаг Баварыі 955 — 976
Папярэднік	Генрых I
Пераемнік	Атон I
герцаг Баварыі 985 — 995
Папярэднік	Генрых III
Пераемнік	Генрых IV Святы
3-і герцаг Карынтыі 989 — 995
Папярэднік	Атон I Вормскі
Пераемнік	Конрад I
Нараджэнне	каля 951[1]
Смерць	28 жніўня 995(0995-08-28) Бад-Гандэрсхайм[d], Нортхайм[d], Ніжняя Саксонія, Германія
Месца пахавання	Stiftskirche St. Anastasius und St. Innocentius[d]
Род	Саксонская дынастыя
Бацька	Генрых I[d][2]
Маці	Юдыта Баварская[d]
Жонка	Гізела Бургундская[3]
Дзеці	Генрых II Святы[2], Гізела Баварская[2], Бруна[d][2], Brigitta of Bavaria[d][2] і Arnoldo di Sassoni[d][2]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Генрых II.

Біяграфія

Генрых II быў сынам герцага Баварыі Генрыха I, і Юдыты Баварскай з дынастыі Луітпольдзінгаў. Па бацьку ён даводзіўся пляменнікам імператару Атону I Вялікаму.

У момант смерці свайго бацькі Генрыху споўнілася толькі чатыры гады і спачатку ад яго імя Баварыяй кіравала маці Юдыта. Ужо ў дзевятнадцацігадовым узросце Генрых II арганізаваў змову супраць імператара Атона II у 974 годзе, імкнучыся завалодаць прастолам Германіі. Аднак мяцеж быў раскрыты, а Генрых з саўдзельнікамі пасаджаны пад варту ў Інгелгейм.

Неўзабаве яму ўдалося бегчы і вярнуцца ў Баварыю, дзе ён падняў паўстанне. Імперскія войскі ў 976 годзе ўварваліся ў герцагства і разбілі Генрыха II. Ён быў вымушаны бегчы, а карона Баварыі была перададзена пляменніку імператара Атона II Атону Швабскаму. Больш таго, паўстанне Генрыха прывяло да падзелу тэрыторыі Баварскага герцагства: у 976 годзе Усходняя марка (будучая Аўстрыя) і Карынтыя, якая ўключае тэрыторыі ад Штырыі да Вероны, былі аддзелены ад Баварыі і атрымалі незалежнасць.

Страта прастола не спыніла Генрыха II: у 977 годзе ён стаў ініцыятарам так званай Вайны трох Генрыхаў — новага паўстання баварскай арыстакратыі супраць імператара. Паражэнне гэтага выступлення ў 978 годзе азначала падначаленне Баварыі цэнтральнай уладзе і падзенне яе значэння як аднаго з пяці асноўных племянных герцагстваў Германіі. Генрых быў арыштаваны і пасаджаны пад нагляд біскупа Утрэхцкага.

Толькі пасля смерці імператара Атона II Генрых Сварлівы здабыў свабоду, але адразу ж падняў мяцеж супраць малалетняга імператара Атона III. Хоць і ў гэты раз яму не ўдалося авалодаць германскім прастолам, яму была вернута ў 985 годзе Баварыя, а ў 989 годзе і Карынтыя. Карону Германіі змог атрымаць толькі сын Генрыха Свавольнага Генрых IV.

Шлюб і дзеці

• (з 972) Гізела Бургундская (955—1006), дачка Конрада I, караля Бургундыі
  • Генрых II (973—1024), імператар Свяшчэннай Рымскай імперыі (з 1014), кароль Германіі (з 1002), герцаг Баварыі (з 995)
  • Бруна (пам. 1029), біскуп Аўгсбурга
  • Гізела (пам. 1065), у шлюбе (995) з Іштванам I, каралём Венгрыі
  • Брыгіта (пам. пасля 1004)
• Пазашлюбны сын
  • Арнольд (Арнульф, пам. 1018), архібіскуп Равены

Зноскі

1. Foundation for Medieval Genealogy

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q9261995'></a>
2. Lundy D. R. The Peerage

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q67129259'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q21401824'></a>
3. (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.