Георгій Міхайлавіч Кокін

Георгій Міхайлавіч Кокін (31 студзеня 1907, с. Курба, Яраслаўская губерня, Расійская імперыя — 30 лістапада 1984, Мінск) — беларускі спецыяліст у галіне аўтамабілебудавання. Прафесар (1956). Дэпутат Вярхоўнага Савета Беларускай ССР (1947—1955).

Георгій Міхайлавіч Кокін
Дата нараджэння	31 студзеня (13 лютага) 1907
Месца нараджэння	Курба[d], Яраслаўскі павет[d], Яраслаўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	30 лістапада 1984(1984-11-30) (77 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларуская ССР, СССР
Месца пахавання	Міханавіцкія могілкі
Грамадзянства	Расійская імперыя  РСФСР[d]  СССР
Род дзейнасці	навуковец, выкладчык універсітэта
Месца працы	Яраслаўскі маторны завод[d] БНТУ Мінскі аўтамабільны завод
Навуковае званне	прафесар[d] (1956)
Альма-матар	Маскоўскае вышэйшае тэхнічнае вучылішча імя М. Э. Баўмана (1952) Яраслаўскі прамыслова-эканамічны каледж[d] (1927)
Партыя	КПСС
Прэміі
Узнагароды

Біяграфія

Нарадзіўся 31 студзеня 1907 года ў с. Курба (цяпер — Яраслаўскі раён Яраслаўскай вобласці Расіі).

Скончыў Яраслаўскі індустрыяльны тэхнікум (1927), Маскоўскі аўтамеханічны інстытут (1952), Універсітэт марксізму-ленінізму Мінскага абкама КПБ (1977).

Працаваў у Яраслаўскім аўтамабільным заводзе (1928—1945, з 1942 — галоўны канструктар), Мінскім аўтамабільным заводзе (з 1945, галоўны канструктар), Беларускім політэхнічным інстытуце (з 1954, аўтатрактарны факультэт, прафесар кафедры «Аўтамабілі», у 1961—1977 — загадчык кафедры «Рухавікі ўнутранага згарання», з 1977 — прафесар кафедры, у 1959—1960 і 1965—1973 — дэкан факультэта, 1959—1962 — рэктар).

Навуковыя інтарэсы: грузавыя аўтамабілі.

Памёр 30 лістапада 1984 года ў Мінску. Пахаваны на Міханавіцкіх могілках (участак 1, рад 1, магіла 3).

Узнагароды

Ордэны Леніна (1944), Працоўнага Чырвонага Сцяга (1949, 1952, 1961), Дзяржаўная прэмія СССР (1949), званне «Заслужаны работнік вышэйшай школы Беларускай ССР» (1972) і інш^[1].