Георгій Міхайлавіч Шчарбатаў

Георгій Міхайлавіч Шчарбатаў (7 мая 1919, в. Рэкатка, Горацкі раён — 2 лютага 1957, Мінск) — беларускі літаратар.

Георгій Міхайлавіч Шчарбатаў
Асабістыя звесткі
Псеўданімы	Я.Шчарбатаў (спрэчна), Юрка Ш.
Дата нараджэння	7 мая 1919(1919-05-07)
Месца нараджэння	Рэкатка, Гарадзецкая воласць[d], Чавускі павет, Магілёўская губерня, РСФСР
Дата смерці	2 лютага 1957(1957-02-02) (37 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларуская ССР, СССР
Пахаванне	Вайсковыя могілкі
Грамадзянства	СССР
Альма-матар	Магілёўскае дашкольнае педагагічнае вучылішча (1938) МДУ імя А. А. Куляшова (1930-я)
Месца працы	Магілёўская праўда СБ. Беларусь сегодня Звязда Известия[d] Маладосць
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, журналіст
Гады творчасці	1939 — 1957
Мова твораў	беларуская
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз беларускіх пісьменнікаў
Узнагароды

Біяграфія

Нарадзіўся 7 мая 1919 года ў сялянскай сям’і. Вучыўся ў сваёй вёсцы і ў Горках. Скончыў Магілёўскае педагагічнае вучылішча ў 1938 годзе. Настаўнічаў у Бярэзінскім раёне, завочна вучыўся ў Магілёўскім педагагічным інстытуце. Працаваў у рэдакцыях газет «Камунар Магілёўшчыны» (1939—1940), «Советская Белоруссия» (1940—1941).

На пачатку Вялікай Айчыннай вайны эвакуіраваўся ў Куйбышаў. З-за дрэннага зроку быў зняты з ваеннага ўліку. У 1942 годзе накіраваны ў тыл ворага як карэспандэнт газеты «Савецкая Беларусь», у 1943—1944 гг. працаваў у газеце «Звязда», якая выдавалася падпольна на акупаванай тэрыторыі. Пасля вайны працаваў у газеце «Звязда», карэспандэнтам газеты «Известия» ў Беларусі, загадчыкам аддзела, намеснікам галоўнага рэдактара часопіса «Маладосць». Член Саюза пісьменнікаў СССР з 1949 года.

Творчасць

Пачаў пісаць у вучылішчы, складаў невялікія гумарэскі з сялянскага і студэнцкага жыцця. Літаратурныя матэрыялы за подпісам Г. Шчарбатаў з’явіліся ў 1941 годзе (магчыма, да гэтага выступаў пад псеўданімам Я. Шчарбатаў, з 1937 года). Літаратурны крытык. Аўтар запісак «Партызанскія агні» (1950), нарысаў «Камсамол Беларусі ў баях за Радзіму» (1950, 2-е дапоўненае выданне ў 1957), «Неспакойныя сэрцы» (1951), кніжак прозы «Шумелі пушчы» (1957), «Лясны фронт» (аповесць, апавяданні і нарысы, 1961), «Лясны фронт» (1970), «Партызанскія агні» (1979).

Пераклаў на беларускую мову «Слова перад пакараннем смерцю» Ю. Фучыка (1953).

Узнагароды

Узнагароджаны ордэнам Чырвонага Сцяга і медалямі.

Зноскі