Гета ў Чарнаўчыцах

Гета ў Чарнаўчыцах (лета 1941 — кастрычнік 1943) — яўрэйскае гета, месца прымусовага перасялення яўрэяў вёскі Чарнаўчыцы Брэсцкага раёна і бліжэйшых населеных пунктаў падчас Халакосту.

Помнік загінулым вязням.

Гісторыя

Перад вайной у вёсцы пражывалі каля 100 яўрэяў — прыкладна 30 сем’яў^[1].

Вёска знаходзілася пад нямецкай акупацыяй з 22 чэрвеня 1941 года да 24 ліпеня 1944 года^[2][3].

Неўзабаве тут было ўтворана гета^[4].

Масавыя забойствы пачаліся ў 1942 годзе. Частка яўрэяў былі вывезены ў гета ў вёсцы Воўчын, дзе 22 верасня (у канцы кастрычніка^[5]) 1942 года ўсіх яўрэяў расстралялі^[6][7]. У тым жа 1942 годзе ў вёсцы Малая Турна былі забітыя каля 200 яўрэяў з блізкіх вёсак, у тым ліку 60 мужчын з Чарнаўчыц^[8][3].

У кастрычніку 1943 года немцы і паліцаі расстралялі апошніх пакінутых габрэяў Чарнаўчыц недалёка ад мястэчка^[1][4][8][3].

Асуджаным людзям загадвалі цалкам распрануцца, спусціцца ў яму і класціся роўнымі шчыльнымі радамі. Пасля гэтага два гестапаўцы расстрэльвалі іх зверху ямы^[9].

Памяць

У 1965 (1950^[3]) годзе на брацкай магіле пад Воўчынам быў усталяваны абеліск^[7].

Паміж вёскамі Чарнаўчыцы і Малая Турна на месцы масавых шматлікіх расстрэлаў яўрэяў бліжэйшых населеных пунктаў, па ініцыятыве Брэсцкай гарадской яўрэйскай грамадскай арганізацыі «Брыск», усталяваны помнік забітым^[10].