Гюстаў Буланжэ

Гюстаў Кларанс Радольф Буланжэ (фр. Gustave Clarence Rodolphe Boulanger; 25 красавіка 1824, Парыж — кастрычнік 1888, там жа) — французскі мастак, прадстаўнік салоннага жывапісу і арыенталіст.

Гюстаў Буланжэ
фр.: Gustave Boulanger
Фотапартрэт Эжэна Піру.
Імя пры нараджэнні	фр.: Rodolphe Clarance Boulanger[1]
Род дзейнасці	мастак
Дата нараджэння	5 красавіка 1824(1824-04-05)[2]
Месца нараджэння	former 2nd arrondissement of Paris[d], Парыж, Парыж[d], рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя[2]
Дата смерці	23 верасня 1888(1888-09-23)[3][4] (64 гады)
Месца смерці	rue Ballu[d], IX акруга Парыжа[4]
Месца пахавання	могілкі Манмартр[5]
Грамадзянства	Францыя[6]
Месца працы	Нацыянальная вышэйшая школа прыгожых мастацтваў
Альма-матар	Нацыянальная вышэйшая школа прыгожых мастацтваў Французская акадэмія ў Рыме (1854)[7]
Член у	Акадэмія прыгожых мастацтваў[d]
Узнагароды і прэміі	Рымская прэмія[d] (1849)
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жыццё і творчасць

Гюстаў Буланжэ нарадзіўся 25 красавіка 1824 года ў Парыжы. Асірацеў у 14 гадоў. Вывучаў жывапіс у парыжскай Школе прыгожых мастацтваў пад кіраўніцтвам Поля Дэлароша і П’ера-Жуля Жаліва. У 1845 годзе ён упершыню наведаў Алжыр, і гэта выклікала ў яго цікавасць да ўсходняй тэматыкі.

Атрымаўшы першую ўзнагароду за карціну «Адысей, пазнаны Эўрыклеяй», быў адпраўлены ў 1854 годзе за казённы кошт у Італію і здзейсніў двухгадовае навучальнае падарожжа па краіне. Дзякуючы сваёй карціне «Цэзар на Рубіконе» меў у Рыме вялікі поспех, які развіў пасля вяртання ў Парыж сваімі палотнамі «Маэстра Палестрына», «Араб» і «Кабілы ў дарозе».

Эскізы і накіды, створаныя Буланжэ падчас паездкі ў Італію, паслужылі асновай для яго твораў на антычную тэматыку, такіх як «Лукрэцыя», «Лесбія», «Прадаўцы вянкоў у Пампеях» і інш.

Працы Буланжэ блізкія па стылі твораў мастака Жана-Леона Жэрома і прыводзілі ў захапленне імператара Напалеона III, які даў указанне Гюставу Буланжэ ўпрыгожыць свой парыжскі палац у «пампеянскім стылі». Пэндзлі Буланжэ належаць роспісы ў парыжскай Оперы Гарнье.

Пачаў выкладаць у Інстытуце Францыі ў 1882 годзе і быў уплывовым настаўнікам, вядомым сваёй непрыязнасцю да імпрэсіянізму.

Зноскі

1. https://archives.paris.fr/arkotheque/visionneuse/visionneuse.php?arko=YTo2OntzOjQ6ImRhdGUiO3M6MTA6IjIwMjQtMDItMDUiO3M6MTA6InR5cGVfZm9uZHMiO3M6MTE6ImFya29fc2VyaWVsIjtzOjQ6InJlZjEiO2k6NTtzOjQ6InJlZjIiO2k6MTQ0MzQ7czoxNjoidmlzaW9ubmV1c2VfaHRtbCI7YjoxO3M6MjE6InZpc2lvbm5ldXNlX2h0bWxfbW9kZSI7czo0OiJwcm9kIjt9#uielem_move=0%2C0&uielem_rotate=F&uielem_islocked=0&uielem_zoom=45
2. Rodolphe Clarance Boulanger // Reconstructed vital records of Paris

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q30034421'></a>
3. The Fine Art Archive — 2003. Праверана 1 красавіка 2021.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q10855166'></a>
4. мэрыя Парыжа Gustave Rodolphe Clarance Boulanger // Vital records of Paris

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q111333187'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q3278478'></a>
5. Boulanger Gustave Rodolphe // Archives de Paris

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q2860432'></a>
6. RKDartists Праверана 19 чэрвеня 2020.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17299517'></a>
7. AGORHA — 2009. Праверана 1 красавіка 2019.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q21994367'></a>