Гіпербала (рыторыка)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Гіпербала.

Гіпербала (стар.-грэч.: ὑπερβολή — празмернасць) — троп, рэзкае перабольшанне якіх-небудзь уласцівасцей чалавека, прадмета ці з'явы з мэтай звярнуць на гэтыя ўласцівасці асаблівую ўвагу. У гіпербале, якую нельга разумець літаральна, выяўляюцца эмацыянальныя (станоўчыя або адмоўныя) адносіны пісьменніка да таго, што адлюстроўваецца. Гіпербала надзвычай характэрная для народнай творчасці, асабліва для легендаў і казак, дзе яна выступае не толькі як троп, стылістычны прыём, але і як адзін з асноўных сродкаў стварэння характару.

Глядзі таксама

• Літота

Літаратура

• Рагойша, В. П. Паэтычны слоўнік / В. П. Рагойша. — 3-е выд., дап. і дапр. — Мінск, 2004.
• Рагойша, В. П. Тэорыя літаратуры ў тэрмінах / В. П. Рагойша. — Мінск, 2001.