Гіяды (зорнае скопішча)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Гіяды.

Гіяды (грэч. Υάδες — «дажджлівыя») — рассеянае зорнае скопішча ў сузор’і Цяльца, бачнае няўзброеным вокам. Найярчэйшыя зоркі скопішча ўтвараюць фігуру, падобную да літары «V» разам з аранжавым Альдэбаранам, найскравай зоркай Цяльца. Сам Альдэбаран ў скопішча не ўваходзіць, а толькі праецыюецца на Гіяды.

Зорнае скопішча
Рассеянае скопішча Гіяды
Назіральныя даныя (Эпоха J2000.0)
Тып	Рассеянае скопішча
Прамое ўзыходжанне	04гадз 27мін
Схіленне	+15° 52′ 00″
Адлегласць	153 св. гадоў (47 пк)
Бачная зорная велічыня (V)	0,5
Бачныя памеры (V)	5,5°
Сузор’е	Цялец
Фізічныя характарыстыкі
Спектральны клас	II,3,m
Маса	400 M☉
Радыус	30 св. гадоў
Узрост	625 млн гадоў

Гіяды размяшчаюцца на адлегласці ў 150 светлавых гадоў ад Зямлі і з'яўляюцца самым блізкім зорным скопішчам. Дыяметр Гіяд складае 75 светлавых гадоў, цэнтральная група зорак скопішча займае сферу дыяметрам прыкладна 10 светлавых гадоў. Згодна з дыяграмай Герцшпрунга — Расела, яго ўзрост складае 625 ± 50 мільёнаў гадоў.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 5. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 5).

Спасылкі

• Гіяды на сайце seds.org (англ.)
• Гіяды ў базе SIMBAD (англ.)
• Размяшчэнне зорак у скопішчы адносна адзін аднаго.