Джульета Мазіна

Джульета Мазіна (італ.: Giulietta Masina, 22 лютага 1921—23 сакавіка 1994) — італьянская актрыса, жонка кінарэжысёра Федэрыка Феліні, атрымала мянушку «Чаплін у спадніцы».

Джульета Мазіна
італ.: Giulietta Masina
Дата нараджэння	22 лютага 1921(1921-02-22)[1][2]
Месца нараджэння	Сан-Джорджа-дзі-П'яна[d], Італія
Дата смерці	23 сакавіка 1994(1994-03-23)[1] (73 гады)
Месца смерці	Рым, правінцыя Рым, Лацыа, Італія[3]
Месца пахавання	Fellini tomb[d][4][5]
Грамадзянства	Каралеўства Італія  Італія
Муж	Федэрыка Феліні
Адукацыя	Рымскі ўніверсітэт Ла Сапіенца
Прафесія	тэатральная актрыса, кінаактрыса, тэлесцэнарыст
Кірунак	неарэалізм[d]
Узнагароды	вялікі афіцэр ордэна «За заслугі перад Італьянскай Рэспублікай»[d] (1990) прыз Канскага кінафестывалю за найлепшую жаночую ролю[d] (1957) David di Donatello for Best Actress[d] прэмія «Давід дзі Данатэла» за жыццёвыя дасягненні[d] Nastro d'Argento for Best Supporting Actress[d] Nastro d'Argento for Best Actress[d] Q3772364?
IMDb	ID 0556399
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Джулія Ганна Мазіна нарадзілася ў Сан-Джорджа-дзі-П’яна ў сям’і служачага і настаўніцы. Джулія была самай старэйшай з чатырох дзяцей. Ужо з ранніх гадоў яна праяўляла схільнасць да тэатра, танцаў і музыкі.

Пасля заканчэння пачатковай школы яе адправілі ў Рым да сваячкі, дзе яна трапіла ў гімназію сясцёр урсулінак. Джулія рыхтавалася стаць піяністкай, але паступіла ў Рымскі ўніверсітэт на філалагічны факультэт. Пасля яго заканчэння Мазіна атрымала дыплом выкладчыка сучаснай літаратуры.

Падчас вучобы Джулія грала ў студэнцкім тэатры. Пазней яна атрымала запрашэнне ў тэатр Каверын. Акрамя таго, каб палепшыць сваю дыкцыю і пазбавіцца ад паўночна-італьянскага акцэнту, Мазіна пачала працаваць на радыё. Там яна выступала ў радыёперадачах, сцэнарыі да якіх пісаў будучы вядомы італьянскі рэжысёр Федэрыка Феліні, падпісваў у той час свае працы як «Федэрыка». Ён працаваў карыкатурыстам ў адным з часопісаў. Федэрыка патэлефанаваў Джуліі і сказаў, што хоча зрабіць фільм па гэтай п’есе, і папрасіў яе аб сустрэчы. У кастрычніку 1943 года яны пажаніліся. Менавіта па яго просьбе яна змяніла сваё імя і стала Джульетай.

Яе дэбютнай працай у кіно стаў фільм Альберта Латуады «Без жалю» (1947 год), у якім яна згуляла ролю прастытуткі Марчэлы — шчырай, з добрай, даверлівай душой. За гэтую ролю яна атрымала «Срэбраную стужку».

Яна памерла ў Рыме 23 сакавіка 1994 г., праз паўгады пасля смерці мужа. Мазіна была пахавана ў Рыміні побач з мужам.

Фільмаграфія

• (1950) «Агні вар’етэ» — Меліна Амур
• (1952) «Белы шэйх» — Кабіры
• (1954) «Дарога» — Джэльсаміна
• (1955) «Махляры» — Ірыс
• (1957) «Ночы Кабірыі» — Кабірыя
• (1965) «Джульета і духі» — Джульета
• (1986) «Джынджэр і Фрэд» — Амелія Банэці («Джынджэр»)

Зноскі

1. BeWeB Праверана 14 лютага 2021.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q77541206'></a>
2. The Fine Art Archive — 2003. Праверана 1 красавіка 2021.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q10855166'></a>
3. Deutsche Nationalbibliothek Record #119117096 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 25 чэрвеня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578'></a>
4. https://bbcc.regione.emilia-romagna.it/pater/loadcard.do?id_card=152363
5. https://riminiturismo.it/visitatori/scopri-il-territorio/arte-e-cultura/monumenti-alla-memoria/cimitero-monumentale-di-rimini