Дзівасіл вербалісты

Дзівасіл вербалісты^[2][3] (Pentanema salicinum) — від кветкавых раслін сямейства Астравыя (Asteraceae).

Дзівасіл вербалісты
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя Клас:  Двухдольныя Парадак:  Астракветныя Сямейства:  Астравыя Падсямейства:  Астравыя Трыба:  Inuleae Род:  Pentanema[1] Від:  Дзівасіл вербалісты
Міжнародная навуковая назва
Pentanema salicinum (L.) D.Gut.Larr. et al., 2018
Сінонімы
Inula salicina L., 1753
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   37798 NCBI   56531 EOL   468073 GRIN   t:483846 IPNI   77178422-1 TPL   gcc-4252

Апісанне

Шматгадовая травяністая расліна, 30—80 см вышынёй. Расліна па ўсёй даўжыні сцябла густа аблісцвенная. Сцябловае лісце параўнальна буйное, да 12 см даўжынёй, адлеглае ад сцябла. Кошыкі адзінкавыя або ў негустым шчыткападобным суквецці; квітнеючыя — да 35 мм у дыяметры^[3]. Сямянкі 1,5—2 мм, голыя. Папус белы. 2n = 16^[4].

Распаўсюджанне

Распаўсюджаны ва ўмеранай Еўразіі; інтрадукаваны ў штатах Масачусетс, Нью-Ёрк^[5][6].

Ва Украіне від расце ў светлых лясах, на схілах, сярод хмызняковых зараснікаў — звычайны, лекавы^[3].

Галерэя

• 
  Расліна ў асяроддзі пражывання
• 
  Апыленне з дапамогай Bombus lapidarius
• 
  Кветкавы кошык у разрэзе
• 
  Батанічная ілюстрацыя з кнігі К. А. М. Ліндмана «Bilder ur Nordens Flora», 1917—1926

Зноскі

1. Аб'ём Inula, Pentanema і блізкіх родаў прыняты ў адпаведнасці з:

   Gutiérrez-Larruscain D., Santos-Vicente M., Anderberg A. et al. Phylogeny of the Inula group (Asteraceae: Inuleae): Evidence from nuclear and plastid genomes and a recircumscription of Pentanema // Taxon. — 2018. — Vol. 67 (1). — P. 149—164. — DOI:10.12705/671.10

   Boiko G. V., Korniyenko O. M., Mosyakin S. L. New nomenclatural combinations for taxa of Pentanema (Asteraceae) occurring in Ukraine // Ukrainian Botanical Journal. — 2018. — DOI:10.15407/ukrbotj75.05.436

2. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 8. — 160 с. — 2 350 экз. — у крыніцы пад назвай Inula salicina L.
3. Доброчаева Д. Н., Котов М. И., Прокудин Ю. Н., и др. Определитель высших растений Украины. — К.: Наукова думка, 1987. — С. 326. (руск.) (укр.)
4. efloras.org (нявызн.). (англ.)
5. plantsoftheworldonline.org (нявызн.). (англ.)
6. bgbm.org (нявызн.). (англ.)