Доўгія заручыны

«Доўгія заручыны» (фр.: Un long dimanche de fiançailles) — мастацкі фільм 2004 года рэжысёра Жан-П’ера Жэнэ. Галоўную ролю выканала Адры Тату^[11].

Доўгія заручыны
фр.: Un long dimanche de fiançailles
Пратэз рукі, які выкарыстоўваецца ў фільме «Доўгія заручыны».
Жанры	драматычны фільм[1][2][…], ваенны фільм[d][3][4], рамантычны фільм[1][2][…] і экранізацыя літаратурнага твору[d]
Рэжысёр	Жан-П’ер Жэнэ[5][1][…]
Прадзюсары	Francis Boespflug[d] Bill Gerber[d] Jean-Louis Monthieux[d]
Сцэнарысты	Жан-П’ер Жэнэ[6] Гіём Ларан[d]
У галоўных ролях	Адры Тату[5][2][…] Гаспар Ульель[5][7][…] Dominique Pinon[d][5][7][…] Clovis Cornillac[d][7][8] Albert Dupontel[d][7][8] Denis Lavant[d][7][8] Jean-Pierre Darroussin[d][7][8] Марыён Каціяр[7][8] André Dussollier[d][7][8] Джодзі Фостэр[7][3][…] Жулі Дэпардзьё[7][8] Шанталь Найвірт[d][7][8] Ticky Holgado[d][7][8] Bouli Lanners[d][7][8] Dominique Bettenfeld[d][7][8] Elina Löwensohn[d][7][8] Éric Fraticelli[d][8] Florence Thomassin[d][7][8] François Levantal[d][7][8] Frankie Pain[d][7][8] Jean-Claude Dreyfus[d][7][8] Jean-Paul Rouve[d][7][8] Jean-Pierre Becker[d][7][8] Jérôme Kircher[d][7][8] Marcel Philippot[d][7][8] Maud Rayer[d][7] Michel Robin[d][7][8] Michel Vuillermoz[d][7][8] Philippe Duquesne[d][7][8] Rodolphe Pauly[d][7] Rufus[d][7] Tchéky Karyo[d][7] Thierry Gibault[d][7][8] Urbain Cancelier[d][7] Xavier Maly[d][7][8] Frédérique Bel[d][8] Christian Pereira[d][8] Patrick Paroux[d][8]
Аператар	Бруно Дэльбанэль[6]
Кампазітар	Анджэла Бадаламенці[6]
Мастак-пастаноўшчык	Aline Bonetto[d][6]
Кінакампаніі	2003 Productions[d][6], Warner Bros. France[d][6], TF1 Films Production[d][6] і Canal+
Працягласць	128 хв.
Бюджэт	56 600 000 $[9]
Зборы	70 115 868 $[9]
Краіна	Францыя[6]
Мовы	французская, нямецкая і Карсіканская мова
Год	2004 і 27 студзеня 2005[10]
IMDb	ID 0344510
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сюжэт

Першая сусветная вайна. Падчас бітвы на Соме пяцёра французскіх салдат трапляюць пад трыбунал па абвінавачванні ў наўмысным нанясенні сабе калецтваў з-за страху перад ранішняй атакай. Суд прыгаварвае ўсіх пецярых да смерці, і іх выкідваюць на нейтральную паласу паміж двюма лініямі фронту — каля аванпоста «Бінга ў прыцемках». Неўзабаве пачынаецца атака, і лёс усіх пецярых застаецца невядомым.

Манэк, адзін з пяцёх асуджаных на смерць салдат, яшчэ ў дзяцінстве звярнуў увагу на кульгавую дзяўчынку Мацільду. Неўзабаве дзевяцігадовая Мацільда і дзесяцігадовы Манэк сталі найлепшымі сябрамі. З гадамі сяброўства перарасло ў рамантычныя адносіны, і закаханыя ўжо не ўяўлялі жыцця адзін без аднаго. Манэк і Мацільда марылі ажаніцца, але вайна ўнесла свае карэктывы ў іх планы. Манэк быў вымушаны адправіцца ваяваць, але з вайны так і не вярнуўся.

Мацільда даведваецца пра трагічны лёс свайго абранніка, але не дае веры, што яе каханы памёр. Яе сэрца кажа ёй пра адваротнае. Пасля заканчэння вайны Мацільда пачынае сваё ўласнае расследаванне і крок за крокам выясняе, што ж на самай справе адбылося ў той злашчасны дзень у «Бінга ў прыцемках».

Акцёрскі склад

• Адры Тату — Мацільда
• Гаспар Ульель — Манэк
• Дамінік Пінон — Сільвен, дзядзька Мацільды
• Шанталь Найвірт — Бенедыкт, цётка Мацільды
• Клавіс Карньяк — Бенуа Нотр-Дам
• Альбер Дзюпантэль — Селестэн «Муха»
• Дэні Лаван — Франсіс «Шэсць Су» Гіньяр
• Жан-П’ер Бекер — Эсперанца
• Дамінік Бетэнфельд — Анжэла Басіньяна
• Марыён Каціяр — Ціна Ламбардзі
• Джодзі Фостэр — Эладзі Горд
• Жан-П’ер Дарусен — капрал Бенджамін Горд
• Жэром Кірхер — Бастош
• Жулі Дэпардзьё — Веранік Пасаван
• Андрэ Дзюсалье — П’ер-Мары Руўер
• Цікі Альгада — Жэрмен Ліс

Узнагароды

Паводле інфармацыі сайта «Internet Movie Database» фільм быў адзначаны 17 кінаўзнагародамі і яшчэ 35 намінацыямі^[12]. Сярод найбольш значных узнагарод 5 прэмій «Сезар».